Μετανάστευση και μόδα

Τρία πολύ άσχημα γεγονότα διαδραματίστηκαν τις τελευταίες μέρες: Τα απαράδεκτα επεισόδια στη Λάρνακα, το ποσοστό της Χρυσής Αυγής στον Δήμο Αθηναίων και η ημερίδα του ΔΗΣΥ για το σύγχρονο σχολείο. Περιστατικά πρωτοφανή και καθόλου τυχαία, που έχουν αντιμετωπιστεί πολύ επιδερμικά. Γιατί ενώ από τη μια δείχνουν πόσο έντονα αναδυόμενο ζήτημα είναι η μετανάστευση, από την άλλη καταδεικνύουν το τι μπορεί να ανακύψει, όταν αντιμετωπίζεται επιδερμικά.

Έχω έντονη θέση υπέρ της νόμιμης μετανάστευσης, αναγνωρίζοντας την τεράστια συνεισφορά της στην οικονομία του τόπου. Μεγάλη και η έγνοια για την προστασία και τον σεβασμό των δικαιωμάτων όλων ανεξαιρέτως των ανθρώπων, ανεξαρτήτως φυλής και θρησκείας. Την ίδια ώρα, όμως, δεν αποδέχομαι τον ρατσισμό «μπούμερανγκ». Την καταπάτηση δηλαδή της ισονομίας, των δικαιωμάτων και ελευθεριών των Κυπρίων πολιτών προς όφελος αλλοδαπών.

Κατά την ημερίδα που διοργάνωσε ο κ. Τορναρίτης, ο κ. Μπαμπινιώτης στην πέραν της μιας ώρας τοποθέτησή του για το σύγχρονο σχολείο είπε σε μια στιγμή ότι δεν είναι εύκολο να αξιολογηθεί η δουλειά ενός εκπαιδευτικού που έχει μέσα στην τάξη του παιδιά άλλων χωρών, με γλωσσικές δυσκολίες. Αυτός όμως ο λογικότατος προβληματισμός κατέστη ικανός να καταστρέψει σχεδόν τη συζήτηση, η οποία κατά το 70% αναλώθηκε στο κατά πόσον ο κ. Μπαμπινιώτης επιτέθηκε στο δικαίωμα παιδείας των ξένων. Κινδύνευσε ο άνθρωπος να κατηγορηθεί γα ρατσισμό, όχι μόνο από μια μερίδα παρισταμένων που ανακάλυψε «επίθεση» κατά των μεταναστών, αλλά και από σχόλια στον Τύπο την περασμένη Κυριακή.

 


Ακόμη και αν η μια πλευρά είναι περιθώριο και η άλλη «κουλτούρα», πάλι άκρα είναι


 

Τα γεγονότα της Λάρνακας δεν τα είδα την πρώτη μέρα, αλλά τα πληροφορήθηκα. Θεώρησα και εγώ, όπως και οι πλείστοι των συμπολιτών μου φαντάζομαι, ότι οι ακραίοι εθνικιστές έφεραν ακέραια την ευθύνη. Μια ματιά όμως στο τι πράγματι έγινε ήταν αρκετή, για να καταδείξει ότι απαράδεκτα μεταφέρθηκε η εκδήλωση για τα δικαιώματα των αλλοδαπών στο ίδιο μέρος με την πορεία και ότι τα επεισόδια ξεκίνησαν με πρωτοβουλία υποκινούμενων ξένων.

Το ποσοστό της Χρυσής Αυγής (5,3% στον Δήμο Αθηναίων και 20% στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα ειδικά) ασφαλώς δεν σημαίνει ότι οι Αθηναίοι μολύνθηκαν αιφνιδίως από κάποιον περίεργο ιό ή ότι έγιναν Ακροδεξιοί εθνικιστές. Αντιθέτως, καταδεικνύει το τι γίνεται όταν το κράτος αποτυγχάνει να εφαρμόσει πολιτική και ωθεί τους πολίτες να πάρουν την τύχη τους στα χέρια τους, για να προστατεύσουν στοιχειώδη δικαιώματά τους. Τέτοιο αίσθημα υπάρχει και στην Κύπρο, όταν μετανάστες γκετοποιούνται και ήδη περιοχές έχουν γίνει απρόσιτες, μπαίνουν παιδιά σε τάξεις χωρίς καλή γνώση της Ελληνικής και όταν αλλοδαποί τυγχάνουν πλουσιοπάροχων δικαιωμάτων, επειδή με μια αδιανόητη λογική δεν τους επιτρέπει να εργαστούν.

Οι κινηματίες κατά της ξενοφοβίας προτάσσουν την αντιμετώπιση που είχαν οι Κύπριοι μετανάστες στις χώρες υποδοχής, κατά τις δύσκολες για την πατρίδα μας περιόδους. Κανείς τους όμως δεν συμπεριλαμβάνει στην εξίσωση και το ότι ουδείς Κύπριος αποδήμησε για να ζει από επιδόματα ξένου κράτους. Αντιθέτως, όλοι σεβάστηκαν τη χώρα που τους υποδέχθηκε και επιβίωσαν με όχημα την εργασία τους και την καλή κοινωνική συμπεριφορά.

Από την άλλη, όλοι αυτοί οι κουκουλοφόροι που αρέσκονται σε επιθέσεις κατά αθώων μεταναστών που βρίσκονται στη χώρα μας, πέραν της ανθρώπινης αηδίας που προκαλεί η βιαιότητα, θα πρέπει να μας εξηγήσουν πώς άραγε θα ήταν η κυπριακή οικονομία χωρίς τη βοήθεια των ξένων και πόσες εταιρείες μας θα επιβίωναν χωρίς αυτούς. Οι κυρίες που βγάζουν πατάτες στα Κοκκινοχώρια, οι οικιακές βοηθοί και οι εργάτες στις οικοδομές, οι προγραμματιστές και όλοι εκείνοι που έχουν τις καταθέσεις τους στην Κύπρο ποιον πολίτη της χώρας αδικούν;

Το συμπέρασμα είναι ένα: Μαζί με το ρατσιστικό περιθώριο που πληθαίνει, αυξάνεται και μια επενδυμένη με χαρακτηριστικά κουλτουριάρικης μόδας τάση, που θέλει διακρίσεις εις βάρος των αυτοχθόνων και υπέρ παράνομων μεταναστών. Όσο επικίνδυνο είναι το ένα άκρο, άλλο τόσο επικίνδυνο είναι και το άλλο. Και όσο η πολιτεία δεν ρυθμίζει με πραγματικούς, δίκαιους και προπαντός λογικούς όρους το ζήτημα της μετανάστευσης, τόσο θα αυξάνονται τα δύο άκρα. Βρίσκοντας πεδίο να αποφορτίσουν τον εδώ και χρόνια καταπιεσμένο φανατισμό τους.

Posted in Άρθρα.

2 Comments

  1. Τα λέτε πάντα πάρα πόλύ καλά. Η ισορροπία είναι κάτι που λείπει και τα αποτελέσματα αυτής της έλλειψης έχουμε αρχίσει να τα ζούμε με πολύ άσχημο τρόπο.

  2. Πολυ σωστα. Εχω την εντυπωση πως αυτη ειναι και οι γνωμη των περισσοτερων Κυπριων οι οποιοι ουτε ρατσιστες ειναι, ουτε εθνικιστες, ουτε τιποτα. Απλα φοβουνται για το μελλον της πατριδας τους. Ο φοβος αυτος προκαλειται απο προκλητικες συμπεριφορες των μεταναστων οι οποιοι κακα τα ψεματα δεν ειναι Γαλλοι η Γερμανοι. Στην πλειοψηφια τους ειναι μουσουλμανοι οι οποιοι με βαση ερευνες και δεδομενα ανα τον κοσμο και ειδικοτερα στην Ευρωπη εχουν την ταση να γκετοποιουνται οταν μεταναστευουν και να δημιουργουν κρατος εν κρατει.

Leave a Reply to Στέλλα Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *