Επιτηρήστε μας! (2)

Λοιπόν, έχω να δώσω σε όλους μια πολύ ενδιαφέρουσα συμβουλή. Στην επόμενη ανακοίνωση της κυβέρνησης που θα έχει σχέση με την οικονομία, βάλτε στοίχημα ότι σε πολύ σύντομο διάστημα η ίδια η κυβέρνηση θα αυτοδιαψευστεί! Το στοίχημα είναι «σίγουρο». Ούτε σε κόκκινο φάκελλο της ΟΥΕΦΑ δεν θα ανακαλύπτατε τέτοιο. Το δύσκολο είναι να βρείτε άνθρωπο να το δεχθεί, αλλά όλο και κάποιος από τους ελάχιστους εναπομείναντες οπαδούς των αντιοικονομικών Χριστόφια θα περάσει από μπροστά σας.

Δεν κάνω και τόση πλάκα… Διότι η πιο πάνω είναι μια από τις λίγες ευκαιρίες που επιτρέπει το οικονομικό περιβάλλον του τόπου μας, για να βγει κέρδος μέσα από την κρίση. Ειδικά μετά το ούτω καλούμενο «Πρόγραμμα Σταθερότητας», το οποίο μπορεί να αντιμετωπίζεται λεκτικά περίπου σαν το ψευδοκράτος. Αυτό το πακέτο μέτρων, δηλαδή, που θέλει να μας πείσει ότι θα ανακάμψει η οικονομία και θα έρθουν καλύτερες μέρες, επειδή θα κοπούν λίγα ταξίδια (η κενή καρέκλα σας θυμίζει κάτι;), αναλώσιμα (μολύβια, καθαριστικά και χαρτί φωτοτυπίας και υγείας περίπου), υπερωρίες (να ένα θετικό), συμμετοχή σε εκθέσεις και συνέδρια (είχα την εντύπωση ότι βοηθούν αυτά), αλλά και η μετάκληση εμπειρογνωμόνων (να τα μας πάλι που πιστεύουμε ότι είμαστε παντογνώστες)!


Tο «Προγραμμα Σταθερότητας» είναι λεκτικά σαν το ψευδοκράτος


Η κυβέρνηση, λέει, θα αυξήσει τα έσοδά της, επειδή θα πάρει από την πολεοδομική αμνηστία (αυτή τη διαδικασία που μία επιτροπή θα εξετάσει σε τρεις μήνες 150.000 αιτήσεις), θα πατάξει τη φοροδιαφυγή (βάλτε έναν φοροεισπράκτορα δίπλα από κάθε γιατρό και δικηγόρο, διότι μόνο από εκεί δεν παίρνετε) και θα έχει αυξημένα έσοδα, παρά τη μηδενική ανάπτυξη! Δεν θα αναφερθώ ξανά στην οικονομική αυτοκτονία που θα προκαλέσουν τα μέτρα κατά της φοροδιαφυγής όπως έχουν δημοσιευθεί, διότι ούτως ή άλλως ό,τι ο κ. Σταυράκης διαρρέει, θα πρέπει να αντιμετωπίζεται ως επιστημονική φαντασία.

Βρέθηκε λοιπόν η αλχημεία, με βάση την οποία η κυβέρνηση ανακοίνωσε ψευδο-μέτρα, για να μην ενοχληθεί κανείς. Αυτά λοιπόν τα «μέτρα» θα τα συζητήσει (γιατί άραγε;) με τους κοινωνικούς εταίρους, μετά από την κατάθεσή τους στην Ε.Ε. και θα προσεύχεται στον ήδη κατέχοντα τον τίτλο του αποδιοπομπαίου τράγου, επίτροπο Όλι Ρεν, να έρθει να βάλει κανέναν φόρο, μπας και γλυτώσει η οικονομική πολιτική από τη χρεωκοπία.

Τον Δεκέμβριο του 2003, στην Κοπεγχάγη, όταν έπρεπε να παρθούν εντός μίας-δύο ωρών αποφάσεις που θα έκριναν το αν θα μπει η Κύπρος στην Ε.Ε., ο τότε γ.γ. του ΑΚΕΛ, Δημήτρης Χριστόφιας, ζήτησε «χρόνο», για να μελετήσει τα δεδομένα εν καιρώ, στα όργανα του κόμματός του. Για να βγει κοινό ανακοινωθέν στο Κυπριακό, ο κ. Χριστόφιας ζητούσε – ως προϋπόθεση – την εκ των προτέρων συμφωνία του κ. Αναστασιάδη. Για να αντιμετωπιστεί η κρίση, ο κ. Χριστόφιας αναμένει πότε θα δεήσει η Ευρώπη να παρέμβει, για να μην καταστραφούμε. Το τι σόι Πρόεδρο έχουμε είναι στον καθένα να το κρίνει.

Το θέμα μου σήμερα είναι άλλο και το έχω θίξει από τον Ιούλιο του 2009, προκαλώντας τότε πολλές αντιδράσεις, κυρίως από φίλους και ανθρώπους που μοιραζόμαστε κοινές απόψεις. Το επαναλαμβάνω αυτούσιο και σήμερα: «Όλη η Κύπρος αγχώθηκε ότι η χώρα μας με τους δείκτες που αποκτά θα τεθεί υπό την επιτήρηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ειλικρινά δεν αντιλαμβάνομαι το άγχος. Αντιθέτως, θεωρώ ότι ως πολίτες θα έπρεπε οι ίδιοι να επιδιώκουμε την επιτήρηση».

Επιμένω σε αυτή τη θέση. Εφόσον αναμένουμε από την Ευρώπη να έρθει να μας επιβάλει πραγματικά μέτρα, όταν φτάσουμε στο απροχώρητο, γιατί δεν της ζητάμε από μόνοι μας να μας επιτηρήσει το γρηγορότερο, τώρα που μπορεί να είναι λίγο καλύτερες οι συνθήκες; Γιατί δεν ζητάμε από τις Βρυξέλλες να μας υποδείξουν τρόπους, για να μην έχουμε την ψηλότερη αύξηση της ανεργίας (διπλάσια από πέρσι, αν εξαιρεθούν οι εποχιακοί), να μην έχουμε μηδενικούς ρυθμούς ανάπτυξης, την ώρα που η υπόλοιπη Ευρώπη ξανάγινε θετική, να μη διαθέτουμε τα ψηλότερα επιτόκια και την αύξηση του πληθωρισμού σε περίοδο κρίσης;

Αυτό θα ήταν μια γενναία απόφαση από πλευράς του Προέδρου. Να παραδεχθεί ότι αυτούς τους καπιταλισμούς δεν τους μπορεί και να μετακαλέσει (ας κάνουμε μια εξαίρεση) τους «αρχικαπιτάλες» της Ευρώπης να διαχειριστούν το σύστημά τους! Ας γίνει αυτό όσο είναι νωρίς!

Posted in Άρθρα.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *