Χρειαζόμαστε βελούδινη πολιτική επανάσταση

phile

Εφημερίδα “Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ”
Συνέντευξη στην Ανδρούλα Ταραμουντά

Ανήκει στη νέα γενιά των πολιτικών. Αποτολμά και θέτει τον δάκτυλον επί των τύπων των ύλων. Ο Μιχάλης Σοφοκλέους, υποψήφιος του ΔΗΣΥ στη Λευκωσία, είναι της άποψης ότι η εκλογική διαδικασία της προσεχούς Κυριακής είναι κρίσιμη. “Αλίμονο”, προειδοποιεί, “αν επιτραπεί να γυρίσει η Κύπρος στις πολιτικές του λαϊκισμού και των συνθημάτων που μας έφεραν εδώ. Αλίμονο αν αύριο έχουμε μια νέα σύνθεση βουλής που θα οδηγεί σε ακυβερνησία. Που δεν θα επιτρέπει να λαμβάνεται καμία απόφαση”. Τονίζει ότι είναι η ώρα για την πιο ισχυρή κεντροδεξιά που είχε ποτέ ο τόπος και υπογραμμίζει ότι η Κύπρος χρειάζεται βελούδινη πολιτική επανάσταση.

-Ως νέος πολιτικός έχετε αντίδοτο στην απαξίωση των πολιτών προς τους πολιτικούς και την πολιτική;

Η αλήθεια. Δεν υπάρχει άλλο αντίδοτο. Η Κύπρος πλήρωσε πολύ ακριβά τον λαϊκισμό και τα ψέματα. Μόνο η ειλικρίνεια μπορεί να φέρει την κάθαρση και την αλλαγή. Και εγώ, έμαθα σε όλη μου τη ζωή να λέω αλήθειες. Όσο σκληρές και αν είναι. Ουσία της πολιτικής είναι να ανοίγει δρόμους για τη χώρα και να δημιουργεί καλύτερη ζωή για τον κάθε πολίτη. Και η πολιτική απαξιώθηκε όταν η ουσία της ηττήθηκε από τις δημόσιες σχέσεις και τα κουμπαράτα. Γι΄αυτό είναι που σήμερα χρειαζόμαστε μια βελούδινη πολιτική επανάσταση. Να χτίσουμε την πολιτική από την αρχή. Να σπάσουμε το διαζύγιο μεταξύ κοινωνίας και βουλής. Να νοιώθει ο κάθε πολίτης ότι έχει δικαιώματα, υποχρεώσεις, αλλά και ένα αξιόπιστο δίκτυ κοινωνικής προστασίας. Ότι το κράτος του ανταποδίδει επαρκώς, όσα ο ίδιος του προσφέρει. Και κυρίως, ότι θεσπίζεται επιτέλους καθεστώς διαφάνειας και λογοδοσίας. Το να δημοσιεύεται, για παράδειγμα, και το τελευταίο ευρώ δημόσιας δαπάνης στο διαδίκτυο, προσβάσιμη στον έλεγχο του κάθε πολίτη, θα είναι η πρώτη νομοθετική μου πρωτοβουλία εάν εκλεγώ βουλευτής.


Στις 22 Μαΐου θα κριθεί και η ίδια η κοινωνία για τις επιλογές που θα κάνει


-Περιορισμένο το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για την προεκλογική εκστρατεία που διάγουμε. Η αποϊδεολογικοποίηση επηρεάζει τους πάντες. Ακόμη και την άσκηση πολιτικής. Αντιμετωπίζεται αυτό το φαινόμενο από τις πολιτικές δυνάμεις;

Όχι, δεν αντιμετωπίζεται επαρκώς. Και είναι αλήθεια ότι βιώνουμε τις πιο βουβές εκλογές που έγιναν ποτέ στην Κύπρο. Σήμερα, η σιωπηλή πλειοψηφία αυτού του τόπου νοιώθει ότι δεν εκπροσωπείται. Είναι οι άνθρωποι που δεν ενθουσιάζονται με λόγια και δεν εμπιστεύονται κανένα. Που κρατούν τους προβληματισμούς τους για τους ίδιους και τους δικούς τους ανθρώπους. Που αισθάνονται άσχημα για το πώς έφτασε η Κύπρος σ’ αυτό το σημείο αλλά και ελπίζουν σε μια καλύτερη επόμενη μέρα. Οι  σοβαροί και παραγωγικοί συμπολίτες μας, αλλά και οι δημιουργικοί νέοι που θέλουν το κράτος να δημιουργεί αντί να καταστρέφει ευκαιρίες. Όλος αυτός ο κόσμος ήρθε η ώρα να προτάξει τις δικές του αγωνίες, τα δικά του συμφέροντα. Να προστατεύσει ό,τι δημιουργήσαμε και να γκρεμίσει ό,τι εμποδίζει τη χώρα να βρει τον δρόμο της. Κυρίως, να στείλει αυτούς που θέλει στη βουλή και τους άλλους σπίτι τους. Αλλιώς, η κατάσταση θα μείνει η ίδια. Στις 22 Μαΐου ξέρετε, δεν κρίνονται μόνο τα κόμματα και οι υποψήφιοι. Θα κριθεί και η ίδια η κοινωνία για τις επιλογές που θα κάνει.

-Προέρχεστε από ένα από τους δύο πόλους της κυπριακής πολιτικής σκηνής που δέχεται βολές από όλους τους άλλους για συντήρηση του κατεστημένου, πολιτικού και άλλου. Τι απαντάτε;

Για τα κατεστημένα, την διαφθορά και την αναξιοκρατία δεν υπάρχει κόμμα που να μην ευθύνεται. Ούτε και πολιτικός αρχηγός. Όλοι, μέχρι και τον τελευταίο, είχαν συμμετοχή και σε παραδοσιακά κόμματα και σε κυβερνητικά σχήματα. Δεν μπορεί – για παράδειγμα – ο κ. Λιλλήκας ή η κα Θεοχάρους να προσποιούνται ότι προέκυψαν στην πολιτική από παρθενογένεση. Είναι κοροϊδία. Αυτοί είναι στην πολιτική από τότε που ήμουν στο γυμνάσιο. Το θέμα σήμερα δεν είναι ποιους θα καταδικάσουμε. Το ζητούμενο είναι ποιους θα αναδείξουμε για να φέρουν την απαιτούμενη αλλαγή ουσίας.

-Η σύγκρουση δεξιάς- αριστεράς συνέβαλε ενίοτε στην πόλωση και την συσπείρωση των ψηφοφόρων. Μπορεί να είναι εργαλείο αποκατάστασης του ενδιαφέροντος των πολιτών η ιδεολογική προσέγγιση των πραγμάτων ή χρειάζεται να γίνουν κι άλλα βήματα; Και ποια;

Εδώ θέλω να κάνω κριτική και στο κόμμα μου. Διότι έπαιξε ρόλο στην αποϊδεολογικοποίηση που προηγήθηκε. Για πολλά χρόνια ο ΔΗΣΥ συμπεριφερόταν λες και ντρεπόταν για τις ιδέες και τις αρχές του. Κάτι που βοήθησε στην αντιμετώπιση της πολιτικής αντιπαράθεσης με ποδοσφαιρικούς αντί ουσιαστικούς όρους. Στη νέα μέρα της Κύπρου, οφείλουμε να έχουμε την πιο ισχυρή κεντροδεξιά της ιστορίας μας, τον πιο δυνατό Συναγερμό που είχαμε ποτέ. Να στηρίζουμε με σθένος τις ιδέες μας. Η αριστερά και η κεντροδεξιά έχουν δοκιμαστεί και αναμετρηθεί σε αυτόν τον τόπο. Η θεωρία που λέει ότι, ό,τι και να ψηφίσεις είναι το ίδιο, κατέρρευσε την θλιβερή εκείνη μέρα της εκλογής του Δημήτρη Χριστόφια τον Φεβρουάριο του 2008. Έχουμε πληρώσει την ψήφο μας στην Κύπρο, με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Στην τσέπη μας και την ίδια τη ζωή μας. Είναι η ώρα να βγούμε με αυτοπεποίθηση μπροστά και να εξηγήσουμε τις διαφορές μας. Η εργατική και η μεσαία τάξη ουδέποτε υπέστησαν μεγαλύτερο πλήγμα από όταν – σε Κύπρο και Ελλάδα – οι αριστερές ιδεοληψίες εφαρμόστηκαν. Και να εξηγήσουμε γιατί η Κύπρος δεν πρέπει και δεν μπορεί να γυρίσει πίσω.

-Η απελθούσα Βουλή απαξιώθηκε για πολλά. Της καταμαρτυρούνται πολλά αρνητικά ακόμη και από πολιτικούς ηγέτες. Η νέα Βουλή μπορεί να κάνει το πρώτο βήμα ώστε να αποκατασταθεί και η αξιοπιστία της ως θεσμούς αλλά του πολιτικού της προσωπικού στα μάτια του εκλογικού σώματος;

Η απελθούσα βουλή έχει μελανές σελίδες στον απολογισμό της. Την κρατικοποίηση της Λαϊκής και την απόρριψη του πρώτου κουρέματος. Το χειρότερο όμως ήταν η τελευταία συνεδρία, όπου ενσυνείδητα η πλειοψηφία ενέκρινε έκδηλα αντισυνταγματικά νομοσχέδια σε μια ευθεία προσπάθεια να κοροϊδέψει στην ψύχρα τον κόσμο για να κερδηθούν κάποιοι ψήφοι. Στη βουλή χρειαζόμαστε  σοβαρούς και συγκροτημένους, υπεύθυνους εκπροσώπους του λαού μας. Βουλευτές που να σκέφτονται και να ενεργούν σύμφωνα με το δημόσιο συμφέρον και όχι ανάλογα με τις προσωπικές τους ιδιοτέλειες. Που θα τιμούν και δεν θα προσβάλλουν το θεσμό της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας με τη στάση τους. Ανθρώπους που δεν φοβούνται την αλήθεια και την τοποθέτηση γιατί μπορεί να χάσουν κάποιους ψήφους. Αλλά και αντιπροσώπους που θα δίνουν λογαριασμό για το τι κάνουν, γιατί το κάνουν και πότε περιμένουν να τελεσφορήσει. Το πρώτο βήμα για να αποκατασταθεί η αξιοπιστία της βουλής θα γίνει εάν το επιτρέψει η ίδια η σύνθεση της. Εδώ είναι που έγκειται η ευθύνη της κοινωνίας.

-Ικανοποιητικό είναι αποτέλεσμα για το κόμμα σας υπό τις σημερινές συνθήκες ποιο μπορεί να είναι;

Ικανοποιητικό για την Κύπρο πρώτα και για τον Δημοκρατικό Συναγερμό κατ’ επέκταση, θα είναι το αποτέλεσμα εκείνο που θα επιτρέψει να συνεχίσει η πορεία για τη δημιουργία της καλύτερης Κύπρου. Μπορεί σήμερα να μην έχουμε φτάσει ακόμη στο σημείο που θέλουμε, αλλά η αδιαμφισβήτητη αλήθεια είναι ότι η Κύπρος, μέρα με τη μέρα, γίνεται καλύτερη. Ότι η ελπίδα ξεκίνησε να ξαναγεννιέται. Αλίμονο αν ανατραπεί αυτή η πορεία για δευτερεύοντα ζητήματα που ενοχλούν τον καθένα, όσο δικαιολογημένα και αν είναι. Αλίμονο αν επιτραπεί να γυρίσει η Κύπρος στις πολιτικές του λαϊκισμού και των συνθημάτων που μας έφεραν εδώ. Και αλίμονο αν αύριο έχουμε μια νέα σύνθεση βουλής που θα οδηγεί σε ακυβερνησία. Που δεν θα επιτρέπει να λαμβάνεται καμία απόφαση. Γι’ αυτό είναι τόσο κρίσιμες αυτές οι εκλογές. Γιατί από το αποτέλεσμα τους θα κριθεί το κατά πόσο οι τεράστιες θυσίες που όλοι οι Κύπριοι πολίτες κάναμε θα έχουν συνέχεια και αντίκρισμα στη ζωή μας, ή εάν θα βάλουμε τα χέρια μας και να βγάλουμε μόνοι μας τα μάτια μας.

Posted in Συνεντεύξεις.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *