“Έχουμε την πιο δεξιά Κυβέρνηση στον κόσμο” αναφώνησε ο αριστερός πρόεδρος της δημοκρατίας μας, με έντονη την δόση ειρωνείας και ψήγματα χαιρεκακίας, προκειμένου να σχολιάσει την παρέμβαση όλων των δυτικών κρατών (πλην της Κύπρου), προκειμένου να διορθωθεί το χρηματοπιστωτικό τους σύστημα. Την ίδια ώρα, διάφορα στελέχη της αριστεράς εκστρατεύουν και αρθρογραφούν προκειμένου να διαλαλήσουν την πτώση του καπιταλισμού, θεωρώντας ίσως ότι η σημερινή παγκόσμια δυσπραγία μπορεί να ισοφαρίσει την κατάρρευση του κομμουνισμού πριν δύο δεκαετίες.
Η καχυποψία που κυκλοφορεί, ότι δηλαδή οι σημερινοί κυβερνώντες την Κύπρο αναμένουν στωικά την πλήρη κατάρρευση του συστήματος, προκειμένου να βρουν επιτέλους έδαφος να εφαρμόσουν πραγματικές τους κοσμοθεωρήσεις, είναι μάλλον υπερβολική. Πολύ πραγματική όμως, είναι η ανησυχία από την αδυναμία της αντίληψης για το τι πραγματικά συμβαίνει στην οικονομία του τόπου και διεθνώς.
Είναι αλήθεια ότι η ελεύθερη παγκόσμια αγορά, αντιμετωπίζει σήμερα σοβαρό πρόβλημα. Και αυτό γιατί στην Αμερική, μια Κυβέρνηση δεν μπόρεσε να αντιληφθεί ότι ο ποιο θεμελιώδες κανόνας του συστήματος είναι ο έλεγχος και η παρέμβαση για να μην εξελιχθούν φαινόμενα μονοπωλίων, ολιγοπωλίων ή υπερκαταναλωτισμού. Η Κυβέρνηση Μπους ακύρωσε σχεδόν τον ρόλο του κράτους στο σύστημα – όπως καθορίστηκε πρώτα απ’ όλα από τον Adam Smith – και ευνούχισε τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, αφήνοντας την ιδιωτική πρωτοβουλία να κτυπήσει αβοήθητη τα μούτρα της στον τοίχο της κρίσης.
|
Οι “κρατικόποιήσεις” επιβεβαιώνουν την εμπιστοσύνη στους ιδιώτες |
Έχουμε και στην Κύπρο ελεγκτικούς μηχανισμούς. Όσοι πιστεύουν στην Ελεύθερη Αγορά, θεωρούν την σωστή λειτουργία αυτών των μηχανισμών, τον ακρογωνιαίο λίθο της. Στην Επιτροπή Ανταγωνισμού, μετά τις παλινωδίες της προηγούμενης Κυβέρνησης, ο κ. Χριστόφιας προχώρησε σε ένα διορισμό που κάθε άλλο παρά πείθει. Ουσιαστικά τον κορυφαίο για την αγορά μηχανισμό, δεν τον είδαμε να λειτουργεί ακόμη. Ο Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας, απειλήθηκε από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο του ΑΚΕΛ με αλλαγή των νόμων που διέπουν την ανεξαρτησία του, όταν εκείνος αντιστάθηκε στην πώληση των αποθεμάτων του χρυσού. Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς κρίθηκε ως μη ικανή να ελέγχει τις επενδύσεις των ασφαλιστικών ταμείων και προτιμήθηκε να προσλάβουμε και άλλους στο Υπουργείο Εργασίας, για αυτή τη δουλειά. Ο Ρυθμιστής Τηλεπικοινωνιών παραιτήθηκε ανεξήγητα, αφήνοντας πολλές σκιές για το τι παίζεται. Ο Ρυθμιστής Ενέργειας, εμφανίστηκε περίπου ως αναληθής, όταν δεν άφησε την ΑΗΚ να αυξήσει τα υπερκέρδη.
Το σύστημα της Ελεύθερης Οικονομίας, δείχνει για μια ακόμη φορά την δυνατότητα του να αναγεννάτε και να προσαρμόζεται. Οι “κρατικοποιήσεις”, για τις οποίες ο πρόεδρος περηφανεύτηκε, δεν αποτελούν τίποτα άλλο παρά κρατικές επενδύσεις σε ιδιωτικές εταιρείες. Πουθενά δεν πέρασε η διοίκηση των εταιρειών αυτών στα χέρια δημοσίων υπαλλήλων. Επιβεβαιώνοντας την εμπιστοσύνη του συστήματος στην ιδιωτική πρωτοβουλία, τα κράτη ξαναβάζουν τους απαιτούμενους κανόνες.
Ταυτόχρονα οι δυτικές χώρες προχωρούν σε ενέργειες που αναζωογονούν την επιχειρηματικότητα και την ανταγωνιστικότητα τους. Που αναπροσαρμόζουν την αναπτυξιακή κατεύθυνση. Στην Κύπρο; Δίνουμε καμιά δεκαριά ευρώ στους συνταξιούχους για να αντισταθμιστούν οι υπερχρεώσεις της ΑΗΚ, συνεχίζει το κράτος να εισπράττει τέλη κυκλοφορίας και μεταβιβαστικά, παρά την επιβολή ΦΠΑ, αφήνουμε τον τουρισμό στο έλεος του, θεωρούμε ότι οι τράπεζες δεν χρειάζονται κανενός είδους συνδρομή και διαβεβαιώνουμε ότι είμαστε άτρωτοι στην κρίση. Κανένα μέτρο για την μικρομεσαία επιχείρηση και τον τουρισμό και καμιά πρωτοβουλία που θα οδηγήσει σε αυτή τη χώρα με το φθηνό φορολογικό καθεστώς, ουσιαστικές ξένες επενδύσεις. Οι κρίσεις άλλωστε, σε μικρές χώρες, θα μπορούσαν να αποτελούν ευκαιρίες.
Ο τίτλος του παρόντος άρθρου δεν ανταποκρίνεται στην ουσία του. Απεικονίζει όμως μια μορφή αντίδρασης στην απραξία και νιρβάνα που χαρακτηρίζει την παρούσα οικονομική πολιτική.