Σχεδόν αξιοθρήνητο χαρακτήρισε ο Πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας το εσωτερικό μέτωπο. Κατηγορώντας τις κομματικές ηγεσίες ότι δεν συνδράμουν στην ενότητα, όπως ζητούν από τον ίδιο να πράξει. Δεν ομολογεί βέβαια ο Πρόεδρος ότι η συνδρομή που εννοεί είναι να συμφωνούν όλοι μαζί του και να στηρίζουν τυφλά τις αποφάσεις του. Κάτι που βέβαια είναι αδύνατον να υπάρχει σε μια δημοκρατία, διότι αλλιώς αυτοκαταργείται το ίδιο το πολίτευμα.
Είναι όμως πολύ ενδιαφέρουσα η λέξη “αξιοθρήνητη” που ο πρόεδρος έχει λανσάρει. Γιατί μπορεί να περιγράψει σωρεία γεγονότων που σημάδεψαν την πολιτική μας ζωή τη χρονιά που πέρασε και που δυστυχώς να προδιαγράψει και το τι αναμένεται να βιώσουμε το 2010. Αρχής γενόμενης από την ίδια την σύνθεση της Κυβέρνησης.
Αυτό που ζούμε ως πολιτικό σύστημα είναι πρωτοφανές. Η Κυβέρνηση να αποτελείται από τρία κόμματα, τα οποία χωρίζει άβυσσος στις τοποθετήσεις και στο Κυπριακό και στην εσωτερική διακυβέρνηση. Από τη μια είναι προφανές ότι η συμμετοχή του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ σε όλο το φάσμα των θεμάτων βρίσκεται στον ελάχιστο δυνατό βαθμό, ενώ από την άλλη είναι ακόμη πιο φανερό ότι με μικρά “κοκαλάκια” εξουσίας το ΑΚΕΛ καταφέρνει να δένει τα σκυλιά για να ησυχάζουν μέχρι πιο κάτω. Μπορεί ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ να θέλουν να κρύψουν την ενοχή της συμμετοχής με ένα διαγωνισμό ατακαδόρικων λεκτικών εξεγέρσεων σε κάθε δυνατή ευκαιρία, αλλά η τακτική αυτή έχει γελοιοποιηθεί. Πέραν του ότι τον λαγό από το καπέλο έβγαλε και πάλι ο κ. Άντρος Κυπριανού εγείροντας το πραγματικό ζητούμενο. Να ξαναβγεί πρόεδρος από το ΑΚΕΛ το 2013.
|
Η λέξη ”αξιοθρήνητη” περιγράφει εν πολλοίς το 2009 και προδιαγράφει το 2010
|
Αξιοθρήνητη φοβάμαι είναι και η εξέλιξη του Κυπριακού. Ο ίδιος ο πρόεδρος στις δηλώσεις του παραδέχθηκε ότι οι Τουρκικές θέσεις έχουν σκληρύνει από τον Σεπτέμβριο. Μπορεί να το έκανε για να απαντήσει στο γιατί πάει στις εντατικές συνομιλίες έχοντας απέναντι ένα συνομιλητή που ούτε μπορεί, αλλά ούτε και θέλει να είναι ευέλικτος, αλλά παραδεχόμενος ο κ. Χριστόφιας το νέο στάτους των σχέσεων με τον σύντροφο Ταλάτ, αποδέχεται ουσιαστικά και την αποτυχία της διαδικασίας που ο ίδιος επέλεξε για τις διαπραγματεύσεις. Επαναλαμβάνω ότι το καίριο ερώτημα στο Κυπριακό είναι τι θα έχουμε να δώσουμε στην Τουρκία, όταν θα ζητούμε πράγματα στην ασφάλεια, το έδαφος και τις περιουσίες, εφόσον τα θέματα που μπορούμε να είμαστε πιο απλόχεροι θέλουμε να τα κλείσουμε από τώρα, μπας και πετύχουμε επανεκλογή του νυν Τουρκοκύπριου ηγέτη.
Αυτό όμως που ξεπερνά την έννοια του αξιοθρήνητου και αποκτά χαρακτήρα ταινίας τρόμου, είναι η κυβερνητική πολιτική στην οικονομία. Είναι η πρώτη φορά μετά το 1974, που ο προοδευτικός ιδιωτικός τομέας της οικονομίας, χρειάζεται το κράτος να τον στηρίξει, προκειμένου να μπορέσει να βρει νέες διόδους ανάπτυξης. Υπενθυμίζω ότι ο ιδιωτικός τομέας σε μια δυτική δημοκρατία, πρέπει να παράγει και να κερδίζει, προκειμένου να πληρώνει φόρους, να έχει ο κόσμος δουλειά και η αγορά κίνηση. Αυτήν λοιπόν τη στιγμή της ανάγκης, οι πολίτες, οι εργαζόμενοι και οι επιχειρήσεις βρίσκουν απέναντι τους όχι απλά το τίποτα, αλλά μια κυβέρνηση που προκειμένου να βάλει πρόσκαιρα κάτι παραπάνω στα ταμεία, είναι αποφασισμένη να εξαφανίσει κάθε προοπτική επανάκαμψης της οικονομίας.
Τα μέτρα που προχθές εξήγγειλε ο κ. Σταυράκης ένα πράγμα μόνο μπορούν να πετύχουν, πέραν του να δώσει σε πλούσιους και φτωχούς δέκατη τέταρτη σύνταξη. Να τοποθετήσουν πάνω από την μέχρι πρόσφατα αξιοζήλευτη Κυπριακή οικονομία, την πινακίδα “Κλειστή λόγω ανεπάρκειας κυβερνώντων”. Με όλες τις κοινωνικές και άλλες παρενέργειες που μια τέτοια εξέλιξη θα έχει. Το γιατί, το έχουμε εξηγήσει πολλές φορές από αυτή τη στήλη. Ομολογώ όμως ότι δεν περίμενα να έφταναν στο σημείο να δεκαπλασιάσουν και εικοσαπλασιάσουν τους φόρους των ακινήτων, δίνοντας την χαριστική βολή στην οικοδομική βιομηχανία, δημιουργόντας υπερπροσφορά και οδηγώντας και άλλες δεκάδες χιλιάδες στην ανεργία και τα επιδόματα. Τέτοια φαντασία, θα την ζήλευε κι ο Νέρωνας!
Είναι κρίμα να μπαίνει μια νέα χρονιά με απαισιοδοξία. Αλλά την κατεύθυνση την δίνει κάθε φορά ο ηγέτης. Και – εγώ τουλάχιστον – συμφωνώ μαζί του. Είναι όντως αξιοθρήνητη.
Τελικά Μιχάλη μου στον κόσμο αρέσουν τα αξιοθρήνητα!!!
Καλή Χρονιά να έχεις!
Αξιοθρηνητοι φιλε Μιχαλη ειμαστε ολοι οι πολιτες αυτης της χωρας,οση απεμεινε …που μας εχουν βολεψει..στα βραστα μας….και ανεχομαστε τοση κοροιδια εδω και 34 χρονια απο ολους οσους τους ενδιαφερει μονο η εξουσια ,το χρημα και οι μιζες….
Και μας απεμεινε μονο το να ¨”Καρτερουμε μερα νυχτα να φυσησει ενα αερας στουντον τοπον πον καμενος τζι’ εν θωρει ποττε δροσιαν ….!!!!
Καλή Χρονιά Τίμη μου! Στον κόσμο αρέσουν τα αξιοθρήνητα, μέχρι να τα βιώσει όμως!
Χριστόφορε, για να παραφράσω μια σημαντική φράση ενός γνωστού και μη εξαιρεταίου,”Το Κυπριακό είναι το όπιο των Κυπρίων”. Ή καλύτερα έτσι θέλουν να το χρησιμοποιεί καμιά φορά το πολιτικό σύστημα για να καλύψει άλλα…
Μιχάλη μου Καλή χρονιά! Όπως πάντα διορατική και εμπεριστατωμένη η πολιτική σου ανάλυση και δυστυχώς έχεις δίκαιο ότι η νέα χρονιά προδιαγράφεται «αξιοθρήνητη». Στην φουρτούνα φαίνεται ο καλός ο καπετάνιος και στην δική μας περίπτωση, τόσο στο Κυπριακό, όσο και στην οικονομία λεω να βάλουμε ήδη τα σωσίβια διότι οδεύουμε ολοταχώς προς την ξέρα!
Αγαπητέ Φίλε,
Χρόνια Πολλά και καλή χρονιά,
Πολύ καλή η ανάλυση σου, εύστοχη και εύτολμη. Δυστυχώς, συμφωνώ μαζί σου μοιραζόμενος την ίδια απαισιοδοξία για το μέλλον της πατρίδας μας.
Οι προφήτες πιστεύουν μερικοί βιώνανε μεγαλύτερο μαρτύριο από τους ίδιους τους μάρτυρες, διότι μαρτυρούσανε κάθε μέρα από τον πόνο για τον λαό τους, προγνωρίζοντας τις μελλοντικές συμφορές τους.
Ελπίζουμε έστω και την υστάτη να βρεθεί μια κατάλληλη ηγεσία για εμπνεύσει ελπίδα και αισιοδοξία στο λαό μας μέσα άπό ένα πραγματικά γνήσιο, κυρίως επιστημονικό και αληθινό πολιτικό λόγο που να ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του ταλαιπωρημένου λαού μας.
Με εκτίμηση,
Γεώργιος
Δυστυχως είναι αλήθεια αυτα που λεει ο αρθρογράφος. Μια χώρα για να πάει μπροστά συνεχως προσαρμόζεται στα καινούργια δεδομένα και προχωρα βλέποντας τις εξελίξεις. Οταν κλείνεις τα τα μάτια, και όπως ευστοχα το εθεσε πιο πάνω, προσπαθείς να αρπαξεις απο την οικονομική βάση που στέκεσαι για να βάλεις στο κεφάλι, απλα και μόνο για να δείξεις πιο ψηλός, πολυ γρήγορα θα βρεθείς στο πάτωμα σε οριζοντίωση. Έτσι γίνεται και τώρα με την οικονομία. Δεν φτάνει να βλέπει η κυβέρνηση οτι ολα πάνε καλα. Πρεπει ετσι να είναι στην πραγματικότητα.
Ο Προεδρος παλιν τα μασησε.
Δεν μας ειπε ας πουμεντε οτι ειμαστε ΟΛΟΙ αξιοθρηνητοι.
Κομματα και εκκλησια.Λαος και Κολωνακι.
Διοτι – απο πκοιον αποτελειται το εσωτερικο μετωπο ?
Δεν αποτελειται απο τους μισησμενους ξενους μεταναστε ςπου κατεστρεψαν την οικονομια μας και αλλοιωσαν τα ελληνοχριστιανικα μας ηθη και εθιμα.
Το εσωτερικο μας μετωπο ειναι ο Λυσσαριδης,ο Ομηρου,ο Κολοκασιδης,ο Νκολας…δηλαδη οι παρεες του Προεδρου μας και αρχηγος του εσωτερικου μετωπου ειναι ο ιδιος ο Προεδρος.
Αρα λοιπον,εαν και εφοσον καταλαβα σωστα τον Προεδρο σε ποιους αποτεινεται στο τελος της ημερας ?
Γιατι δεν πιανει καμμια χουβερ να καθαρισει το καθαρισει το μετωπο μας ?
5 χρονια προστατευε την μουττην τωρα το μετωπο δεν τον ενδιαφερει ?
Καλή Χρονιά στους καλούς μου φίλους που μου ευχήθηκαν από εδώ.
Νομίζω η φράση του Αντώνη περι βάσης και κεφαλιού, περιγράφει ακριβώς αυτό που θέλω να πω. Συμφωνώ και με τον Φοίβο ότι αρχηγός του εσωτερικού μετώπου είναι ο ίδιος ο πρόεδρος και έχω και εγώ την απορία προς ποιους απευθύνεται;