Επανερχόμενος στην κανονική ζωή και τον διάλογο που έχουμε από αυτήν τη θέση, επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας την εμπειρία μου από τις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές, όπου ήμουν υποψήφιος με τον ΔΗΣΥ στη Λευκωσία.
Η πρωτιά του κόμματός μου με χαροποίησε. Η προσωπική μου κατάταξη στη 17η θέση, όχι. Είναι ήττα. Η ευκαιρία που μου δόθηκε να μιλήσω δημοσίως για πράγματα που πιστεύω και θέλω να αγωνιστώ ήταν για μένα ευκαιρία και προνόμιο. Το πώς κερδίζονται οι σταυροί προτίμησης, μεγάλο μάθημα.
Και επειδή όταν ασκείς κριτική στους άλλους οφείλεις πρωτίστως να κάνεις το ίδιο στον εαυτό σου, θέλω να κωδικοποιήσω κάποιες σκέψεις και να καταλήξω σε κάποιες κεντρικές διαπιστώσεις, προτού ξεκινήσουμε να σχολιάζουμε ξανά την τρέχουσα επικαιρότητα.
Η πρώτη, αφορά το πώς επεδίωξα ο ίδιος να παρουσιαστώ στις εκλογές. Σε μία περίοδο που η πολιτική δεν πουλάει, επιχείρησα να μιλήσω πολύ «σκληρά» πολιτικά. Να μπω βαθειά στην ουσία της πολιτικής. Θυμάμαι τον φίλο μου, Ευτύχη Βαρδουλάκη, όταν του είπα για το σλόγκαν «η πολιτική είναι αλλιώς» να θέλει να με αποτρέψει. Μου έλεγε ότι θα μιλάω για κάτι που ο κόσμος έχει αρνητική άποψη. Ότι δεν θα έχω χρόνο και μέσα για να πείσω ότι η πολιτική μπορεί να είναι γοητευτική και χρήσιμη. Πρότεινε να μιλήσω περισσότερο για τον εαυτό μου και την πορεία μου. Δεν δεχόμουν κουβέντα. «Η πολιτική είναι πολιτική», επέμενα. «Επιθυμώ να αναδείξω ένα διαφορετικό πολιτικό πρότυπο. Δεν μου περνά και δεν μπορώ να επικεντρωθώ σε κάτι άλλο». Πιθανόν, να είχα λάθος για την απήχηση του μηνύματος. Έχω όμως την ικανοποίηση ότι προέβαλα όσα πραγματικά πιστεύω ότι πρέπει να συζητούνται σε κάθε εκλογές. Έθεσα διλήμματα που πολλοί προτιμούν να αποφύγουν καν να συζητήσουν.
|
Η οφειλόμενη δική μου ανάλυση για να κλείσει το κεφάλαιο “βουλευτικές εκλογές” |
Βασικό μειονέκτημα ήταν ο μικρός χρόνος της εκστρατείας και οι οργανωτικές δυσκολίες ενός νέου υποψήφιου. Υπήρχε θέμα αναγνωρισιμότητας. Τι κι αν πέρασα από ένα σωρό αξιώματα και επιτελικές θέσεις, τι κι αν είχα τεράστια ευθύνη στις προεδρικές, λίγο μετρούσαν. Ο κόσμος ήθελε να ξέρει καλά –και προσωπικά – ποιον ψηφίζει. Η απόπειρα να καλυφθεί το κενό με έμφαση στην επικοινωνία ενίσχυσε ένα κλίμα συμπάθειας και εκτίμησης. Δεν μεταφράστηκε όμως σε σταυρούς προτίμησης. Και δεν μπορούσε να είναι καθολικό, από την ώρα που μεγάλο μέρος της κοινωνίας δεν παρακολουθούσε τα εκλογικά δρώμενα.
Γνώριζα τα κενά και προσπάθησα να τα καλύψω μέσα από τη δημιουργία ενός κοινωνικού ρεύματος ενθουσιασμού και πολιτικής αλλαγής. Η αλήθεια είναι ότι τις τελευταίες μέρες φάνηκε να πηγαίνουμε καλά. Οι τρεις κύριες εκδηλώσεις μας ήταν εφάμιλλες σε συμμετοχή με εκείνες υποψηφίων που ήρθαν πρώτοι σε σταυρούς. Κάτι όμως που προκάλεσε και αντίδραση. Συνυποψήφιοι θεώρησαν τη δική μου υποψηφιότητα – λανθασμένα όπως απεδήχθει – “εν δυνάμει κίνδυνο”. Το «κλίμα» δεν αντικατέστησε τις οργανωτικές ελλείψεις.
Τελικά, φάνηκε και τώρα, ότι σε εκλογές σταυροδοσίας ισχύει σημαντικά το αμερικάνικο δόγμα, «όσα περισσότερα χέρια σφίξεις, τόσο περισσότερους σταυρούς θα πάρεις». Κάτι που αποδεικνύεται και από τη μικρή σχετικά ανανέωση της ομάδας του ΔΗΣΥ, με περιορισμένη εκλογή νέων προσώπων που στην πλειοψηφία τους προέβαλαν κοινωνικά ή θεσμικά χαρακτηριστικά.
Με την ευθύνη κεντρικών και συλλογικών εκλογικών αναμετρήσεων στο παρελθόν, σχεδιάσαμε εκλογές μεγάλης κλίμακας, σε μία μάχη που έπρεπε να δοθεί πόρτα-πόρτα. Θέσαμε πολιτικά διακυβεύματα και αντιπολιτευθήκαμε τη συγκυβέρνηση και τον πρόεδρο, ενώ η πλειοψηφία ασχολείτο με το παιγνίδι της επόμενης ημέρας. Έψαχνα –όπως λέει και ένας άλλος πολιτικός μου φίλος– την πολιτική «ψήφο» αντί του προσωπικού «σταυρού προτίμησης». Χωρίς να μπαίνουν σε προτεραιότητα προσεγγίσεις σε μηχανισμούς και πιθανές προσωπικές συμμαχίες. Με «αντισυστημικό» και «αντισυμβατικό» τρόπο που ακόμη και αν γοήτευσε, σίγουρα δεν τελεσφόρησε.
Θέλω να εκφράσω και από εδώ την ευγνωμοσύνη μου στους 5.124 συμπολίτες μας που συμμερίστηκαν με θέρμη την πολιτική μας πρόταση. Δεν είναι λίγοι! Η θέση μας στον πίνακα των αποτελεσμάτων όμως, δεν είναι καλή.
Αυτή είναι η δική μου ερμηνεία και η δική μου αυτοκριτική. Αναγνωρίζοντας την εκλογική πραγματικότητα, αλλά και την ευθύνη απέναντι σε όσους αγκάλιασαν μία διαφορετική πολιτική φιλοσοφία. Είμαι σίγουρος ότι αυτοί, όπως κι εγώ, αναμένουν την αναγνώριση των αδυναμιών, αλλά όχι να γίνω κάποιος άλλος από αυτό που είμαι. Σε ό,τι αφορά δε το μέλλον, ποτέ μην λες ποτέ. Θα δούμε. Επί του παρόντος, μπορούμε να επανέλθουμε και να σχολιάζουμε μαζί όσα συμβαίνουν και να παρουσιάζουμε τη δική μας αντίληψη για να πάει η Κύπρος μπροστά!
Επειδή το ερώτημα μου δεν απαντήθηκε στην προηγούμενη ανάρτησή σου, το επαναφέρω:
Και τώρα που τέλειωσε και η προεκλογική και οι εκλογές, υποθέτω θα τηρήσεις αυτό που είχες δηλώσει πρόσφατα σε συνέντευξη σου: ότι θα δώσεις στη δημοσιότητα τα ποσά που δαπανήθηκαν για την -ομολογουμένως εντυπωσιακή- προεκλογική σου καμπάνια.
Phoameennl breakdown of the topic, you should write for me too!
Δημήτρη, δεν αφήνω το ερώτημα σου αναπάντητο. Χρειάζονται λίγες μέρες να γίνουν οι τελικοί υπολογισμοί.
Αγαπητέ φίλε Μιχάλη,
Είναι μεγάλο προτέρημα για έναν πολιτικό να κάνει αυτοκριτική και να εντοπίζει τα λάθη και τις αδυναμίες του. Όμως θεωρώ ότι δεν πρέπει να μέμφεσαι μόνο τον εαυτό σου για το αποτέλεσμα και τη θέση που πήρες. πλην ελαχίστων εξαιρέσεων το κατεστημένο στην Κύπρο και στο κόμμα υπάρχει. Ο ΄Κύπριος θεωρεί ότι ο νέος υποψήφιος δεν είναι τόσο δυνατός για να μπορέσει να βολέψει είτε τον ίδιο είτε κάποιο συγγενή του. Εσύ όπως και κάποιοι άλλοι συνυποψήφιοι από το κόμμα έχετε ακόμη ένα πλην.Εμφανιστήκατε πολύ λιγότερο στην τηλεόραση σε σχέση με άλλους. Αν προσέξεις από τους νεότερους που εκλέγηκαν όλοι τους ήταν περισσότερο προβεβλημένοι. Και υτό κάποτε πρέπει να το δει το κόμμα,αν θέλει όντως να εξαφανίσει τον ξύλινο λόγο και να ακούσουε στη βουλή το λογο νέων ανθρώπων πολιτικών και επιστημόνων.
Αγαπητέ Μιχάλη
Μπράβο, μπράβο, μπράβο ….. δεν περίμενα ποτέ να διαβάσω από πολιτικό και ειδικά στην Κύπρο τέτοιο κείμενο. Αντιλαμβάνομαι ότι είναι αδύνατο να ειπωθούν τα πράγματα ως έχουν ακριβώς αλλά είναι πολύ αισιόδοξο που προσπαθείς να πεις ή να αφήσεις να εννοηθεί (ομολογώ με πολύ έξυπνο και ευρηματικό τρόπο) ένα μεγάλο μέρος της αληθείας και να μην μείνεις στα ξύλινα λόγια που απλά λέγονται για να ειπωθούν και δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα.
Όσον αφορά τώρα στα αποτελέσματα των εκλογών, πήρα μεγάλη πίκρα, γιατί περίμενα ότι θα υπήρχε μια μικρή αλλά εμφανής αλλαγή στον τρόπο που θα ψηφίζαμε σε αυτές τις εκλογές, δεδομένου των περιστάσεων που επικρατούν και στην Κύπρο αλλά και παγκόσμια. Περίμενα ότι θα υπήρχε ένα αξιόλογο ποσοστό που θα διάλεγε είτε κόμμα, είτε βουλευτή με πολιτικά κριτήρια. Όνειρα καλοκαιρινής νυχτός. Άλλη μια φορά φάνηκε ότι οι πελατειακές σχέσεις στην Κύπρο καλά κρατούν, καθώς επίσης και η επιρροή που υπάρχει από τους υψηλούς αξιωματούχους των κομμάτων ( και αναφέρομαι σε όλα τα κόμματα). Όσον αφορά στην επιλογή κόμματος, τι να πω…..ουδέν σχόλιο.
Τώρα επειδή θέλω να τελειώσω πιο θετικά, πιστεύω ότι τίποτα δεν πάει τελικά χαμένο. Πήρες αυτές τις ψήφους που πήρες , όσες και αν είναι, δεν έχει σημασία. Σημασία έχει, ότι το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών, το κέρδισες ουσιαστικά και θα το έχεις δίπλα σου σε κάθε αγώνα που θα δώσεις από δω και πέρα. Ταπεινή μου άποψη είναι ότι πρέπει να αρχίσει ο αγώνας και να δοθούν αρκετές μάχες πριν τις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Τα μέτωπα που πρέπει να κερδίσεις μέχρι τότε είναι αρκετά. Αν το αποφασίσεις θα είμαστε δίπλα σου .
Δύναμη, πίστη και κουράγιο σου εύχομαι
Η Κύπρος είναι Ευρώπη. Δεν συγκρίνεται με την Ελλάδα.
Αντίθετα, από τότε που έγινε το ελληνικό “κράτος”, ΌΛΟΙ οι πολιτικοί κλέβουν. Και ο ελληνικός συρφετός (κατ’ ευφημισμόν λαός)τους δέχεται, τους ξαναψηφίζει και τους λατρεύει.
Αυτός ο συρφετός κατέβηκε τώρα στο Σύνταγμα, ζητώντας….Δημοκρατία.
Όλη η ζωή μου είναι μια ντροπή που γεννήθηκα έλληνας.
Γιώργης Χολιαστός
μεσα απο τη αυτοκριτικη θα βγεις σοφοτερος…και μεσα απο ενδελεχη αναλυση θα δεις οτι ΜΠΟΡΕΙΣ..να επανελθεις δριμυτερος….
Το πραγματικό σου πρόβλημα είναι ότι παρουσιάστηκες ως σωτήρας σε ένα λαό που γουστάρει και απολαμβάνει στην ουσία τα χάλια της πολιτικής σκηνής και μάλιστα την επικροτεί. Είδες εσύ κανέναν να τιμωρεί την κυβέρνηση για την προσβλητική πολιτική που ακολουθεί στο εξωτερικό, αλλά και αλλού; Κανέναν. Αντιθέτως, επιβράβευσαν την πελατειακή τους σχέση. Τιμώρησαν εσένα που βγήκες και τα είπες ωμά και σταράτα. Πάντα έτσι γίνεται…
Δυστυχώς δεν ψηφίζουν όλοι με πολιτικά κριτήρια. Αλλά αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να εγκαταλειφθεί η στάση που τήρησες σε όλη την εκστρατεία, γιατί αυτό σε διαφοροποίησε από τους άλλους και σου έφερε τη στήριξη όλων εκείνων των ψηφοφόρων, που όπως ανέφερες κι εσύ δεν είναι καθόλου λίγοι. Πραγματικά Πρωτοπόρος, συνέχισε το έργο σου, το μέλλον είναι όλο μπροστά σου!
Ένας απο τους λόγους που σε ψήφισα ήταν ότι ήμουν σίγουρος ότι δεν θα γινόσουν κάποιος άλλος για να εκλεγείς, ούτε θα γινόσουν κάποιος άλλος εάν εκλεγόσουν. Τους άλλους λόγους τους ξέρεις καλά.
Oi epanastaseis ksekinoun apo tous neous kai tous ligous.
η ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ αποτελει το αγνοτερο κομματι του ΔΗΣΥ…καποιοι δινουν καθε ικμαδα των δυναμεων τους για το μεγαλειο της και για την ενδυναμωση του κομματος….δυστυχως ομως…η φιλοσοφια του…ΕΜΕΙΣ,,που διακατεχει τους Πρωτοπορους,αποτελει μειονεκτημα στη προσπαθεια καποιων να ανελιχθουν πολιτικα….ειναι τυχαιο οτι στα 30 χρονια ιστοριας της ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΣ,απο τους διατελεσαντες προεδρους,μονο ο Λευτερης Χριστοφορου καταφερε να εκλεγει βουλευτης?….
εφτασε ομως η ωρα της ειρηνικης επαναστασης….οι Πρωτοποροι να βγουν μπροστα….με αλληλεγγυη..με συλλογικοτητα,να διεκδικησουν αυτα που τους αξιζουν…ας γινει η αρχη στις δημοτικες εκλογες…οσοι περισσοτεροι Πρωτοποροι στα ψηφοδελτια….
Με δεδομένη την έλλειψη στήριξης απο το οργανωμένο κόμμα αλλά και την μειωμένη αναγνωρισιμότητα, η επιλογή σου να στηρίξεις την εκστρατεία σου σε πολιτικά μυνήματα ήταν μια γενναία απόφαση. Το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο αλλά σε καμμία περίπτωση δεν είναι αμελητέο. Είναι μια πολύ καλή βάση για το επόμενο βήμα.
να μην υπαρξει Δημος χωρις συμμετοχη Πρωτοπορων και Νεδησυτων…παλαιων και νεων….απο ολες τις τοπικες….σε ολες τις επαρχιες….
οταν ξυπνησουμε ολοι,οταν αποφασισουμε να οργανωθουμε,τοτε ο Μιχαλης και ο καθε Μιχαλης με τα ιδια μαζι μας βιωματα…θα μπορει να διεκδικει με αξιωσεις…
Μιχάλη είναι αξιόλογη η προσπάθεια αυτοκριτικής σου. Μακάρι και στο κόμμα να κάναμε το ίδιο. Πιστεύω πως έχεις αγγίξει σε μεγάλο βαθμό την ουσία του θέματος (πόσα χέρια θα σφύξεις) κάτι που επιβεβαιώθηκε σε μεγάλο βαθμό στην περίπτωση εκλογής αρκετών βουλευτών μας. Πιστεύω όμως ότι η περίπτωση του Ιωάννη Κασουλίδη μπορεί να βοηθήσει όλους μας να αντλήσουμε θετικά μαθήματα για το πως πρέπει να πολιτευόμαστε και να κερδίζουμε τη λαϊκή ψήφο, γιατί συνδιάζει τη πολιτική σοφία, τον ρεαλισμό αλλά και την δημοτικότητα.
θα το γράψω εγώ, το όνομα σου δεν ήταν πάνω στις κολλούδες που κυκλοφόρησαν τις τελευταίες μέρες
Τουλάχιστο όσοι ψήφισαν το Μιχάλη είμαι σε μεγάλο βαθμό βέβαιη ότι είναι συνειδητοποιημένοι ψηφοφόροι, που ήθελαν να δείξουν τη στήριξή τους σε συγκεκριμένες αξίες και στάσεις καθώς και στη νέα πρόταση πολιτικής που είχαν μπροστά τους. Όχι κουμπάροι, συμπέθεροι, ανίψια κλπ.
Και όσο αφορά στο σχόλιο του Γιάννη για τους Πρωτοπόρους, συμφωνώ ότι οι Πρωτοπόροι πρέπει πλέον να ενδυναμώσουν ακόμα περισσότερο τα ψηφοδέλτια αλλά και να πληρώσουν θέσεις στο κόμμα, γιατί οι Πρωτοπόροι ήξεραν να κάνουν εκλογές από μικροί, είχαν πρότυπη οργανωτική δομή, θυσίασαν πολύτιμο χρόνο κατά τα φοιτητικά τους χρόνια για να “παραγάγουν” Συναγερμικούς (ειδικά στην Αθήνα και στην Ελλάδα γενικότερα είχαν να αντιμετωπίσουν και συγκεκριμένες αντιξοότητες που όλοι γνωρίζουμε).Σίγουρα η παρούσα κατάσταση στο πολιτικό σκηνικό δε φαίνεται να αποτελεί αναγνώριση για τη δουλειά τους.
@Chris Γενικά συμφωνώ μόνο που δεν ήθελα να κάνω το σωτήρα. Να βοηθήσω να αλλάξουν πράγματα ήθελα!Δεν θεωρώ ότι με τιμώρησε ο κόσμος. Θεωρώ όμως ότι δεν κατάφερα να με ακούσει.
Και βέβαια, να μην τα ισωπεδώνουμε όλα. Το να υπήρξες Πρωτοπόρος δεν είναι αρκετό. Πρέπει να αξίζεις, να έχεις τις ικανότητες, τις δυνατότητες, το μυαλό αλλά και τα έργα για να διακριθείς. Αλλιώς είσαι ένας ανάμεσα στο πλήθος. Ο Μιχάλης θεωρώ ότι ανήκει στην αφρόκρεμα των Πρωτοπόρων και άξιζε να είναι στη Βουλή όχι μόνο γι’ αυτό, αλλά για την πρόταση πολιτικής του.
Αφροδίση μου ισχύει αυτό που λες αλλά δεν μπορεί να θεωρείται η αιτία. Το να μην είσαι στις κολλούδες θα μπορούσε να είναι και πλεονέκτημα! Γιώργο, Γιαννάκη Γιαννή, Μιχάλη και Νατάσσα ευχαριστώ για τα καλά λόγια. Επανέρχομαι στο θέμα Πρωτοπορία.
Το να είσαι μόνο Πρωτοπόρος δεν είναι αρκετό. Πρέπει να έχεις και κάτι να πεις και συμφωνώ με το τελευταίο της Νατάσας. Έχω όμως να πω ότι η μοναδική κάλπη που με ενόχλησε συμβολικά ήταν αυτή της Αθήνας. Δεν μετανοιώνω για τα 10 χρόνια μου στην Πρωτοπορία. Τα θεωρώ τα καλύτερα μου! Το να μην παίρνεις όμως σχεδόν κανένα ψήφο φοιτητή της Πρωτοπορίας στην Αθήνα, μάλλον αναγάγουν τα όσα λέει ο Γιαννής και η Νατάσσα στο επίπεδο των μύθων. Και ασφαλώς έχω γίνει σοφότερος! 😉
🙂 Σωστά
at least you were decent all the way 🙂
File, oi kaloi einai gia anavoun kantili stin eklisia. Ta piges pragmatika poli kala. Prepei na ise perifanos giati ise axios. Kratithou – proxora kai i politiki tha ginei allios. xxx
a very optimistic, decent and impressive way to conclude the past and face the new day…
ego pantos epsifisa se welcome, alla ekakofaniken mou pou efkeike o pitsillides!
ο επιμενων παντα νικα ……………κανε το καλο και ριξτο στο γιαλο!!!το 2ο εν ασχετο??δεν νομιζω……μαζι σου μιχαλη …οπωσ παντα..
michali geia sou ego pantos synexizo kai na se pistevo kai na se thavmazo!!!!
Michali mou kanenas agonas de ginete matea, i karpi ton kopon sou tha fanoun argotera, ola theloun to katallilo timing…u wait and see! Emis tha imaste panda sto plai sou, simparastates ke sinagonistes 🙂
egw pale oudepote imoun tou sinagermou.. auti ti fora omws eipa na efarmosw toulaxiston stin philosofia tis in a way tin orizontia psifoforia apo monos mou.. ki etsi tha kanw ap edw kai sto exis.. dioti einai i prwti fora pou psifisa ki exw tin sinidisi mou kathari..kai etsi tha kanw apo dw kai mpros..michali etoimastou giati i epomeni maxi den tha argisei..ki egw mprosta!!!!
ki ego mprosta..Mixali proxora kai min fovasai i epomeni fora tha einai poli kaliteri
ma emas en j endiaferei mas to to poli kalitera.. emeis tha epidiwxoume to arista.. kai lew emeis dioti apo emas exartatai na akousoun oso to dinato perisoteroi ton michali..ap oti fainetai prepei na kanoume oloi tin autokritiki mas – oxi mono o michalis – kai na doume pou den doulepsame swsta..epomenws an theloume to mellon pou niwthoume oti mas axizei prepei na anoixoume kai ta matia kai ta miala alla kai to vima gia na prolavoume tin epomeni fora..i prothesi einai kali..i praxi omws fernei to apotelesma..ate..kanei logia na doulepsoume oloi apotelesmatika touti ti fora gia na feroume genikws ta milia mas kyries kai kyrioi.
Πως να πείσεις ρε φίλε ότι η πολιτική είναι αλλιώς? Ξέπερασες και τον Πιτσιλλίδη των Ευρωεκλογών σε αυτοδιαφήμιση, σε αφίσες, σε αφισούες, φυλλάδια, πάρτι, συγκεντρώσεις, συναυλίες… Τι άλλιως?
Ήσουν η επιτομή της παλαιοπολιτικής καμουφλαρισμένος με εύηχα συνθήματα…. “Η πολιτική είναι αλλιώς”, λέμε τώρα. Δηλαδή και στην αυτοκριτική σου αυτά λες στον εαυτό σου…? Ότι ήρθες 17ος και καταιδρωμένος (παν τα λεφτά του μπαμπά) γιατί ήσουν σκληρός?? Μου θυμίζεις κάτι συνετεύξεις νεοφανών αστερίσκων της σόοου μπιζ που όταν ρωτηθούν για τα ελαττώματα τους, αναφέρουν την τελειομάνια και την εργασιομανία τους. Άσε μας ρε φίλε… Ήρθες, μας τα είπες, είδαμε τη φάτσα σου, απολάυσαμε το δήθεν χιούμορ σου, ακούσαμε τον “σκληρό- καταγγελτικό” σου λόγο…και guess what.?…στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και εσύ ως ένας φέρελπις νεάνιας πολτικός…και εκεί θα μείνεις μέχρι τα γρανάζια του συναγερμού (και του όποιου κόμματος) αποφασίσουν να σε βγάλουν στην επιφάνεια, σου δόσουν λόγο να αρθρώσεις και συνθήματα να αναφωνείς…τολμούμε, διεκδικούμε, ενώνουμε δυνάμεις, η κοινωνία των πολιτών….. συνθήματα βγαλμένα μέσα από τις ψυχές του λαού και όχι από κιτάπια επικοινωνιολόγων (λέμε τώρα)..