Η Λευκωσία δεν επιθυμεί την υποβολή ιδεών από ξένους δήλωσε στο Τρίτο του ΡΙΚ ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος. Εξήγησε δε αυτή τη θέση με το επιχείρημα ότι αν κάποια ιδέα ενός ξένου απορριφθεί τότε θα αποδοθεί ευθύνη στην πλευρά που την απέρριψε κατά τις διάφορες εκθέσεις που θα εκπονηθούν από διεθνείς φορείς. Η θέση αυτή είναι ιδιαζόντως ενδιαφέρουσα. Πρώτον, διότι η κυβέρνηση επικυρώνει τις περιλάλητες δηλώσεις της πλειονότητας των πολιτικών μας, που με στόμφο διαλαλούν την αντίθεση τους σε οποιαδήποτε ιδέα προέρχεται από τους βαρβάρους. Δεύτερον, διότι η κυβέρνηση προτιμά να θυσιάσει μια καλή ιδέα παρά να αιτιολογήσει γιατί δεν μπορεί να την αποδεκτεί.
Για να αντιληφθούμε πιο σφαιρικά την συζήτηση περί της δυνατότητας υποβολής ιδεών πρέπει να κάνουμε κάτι πολύ απλοϊκό αλλά εξαιρετικά δύσκολο. Να βάλουμε τον εαυτό μας στην θέση ενός ξένου, Ισλανδού για παράδειγμα, ο οποίος παρακολουθεί τι συμβαίνει με το Κυπριακό από βίτσιο. Στην θέση του κυρίου Γκάλβεστον ας πούμε. Ο κ. Γκάλβεστον λοιπόν ο οποίος είναι απλός πολίτης, γνωρίζει ότι το Κυπριακό είναι πρόβλημα δεκαετιών, γνωρίζει την εισβολή και ξέρει ότι το 2004 έγινε δημοψήφισμα που αποδέχθηκαν οι Τούρκοι και απέρριψαν οι Έλληνες διότι το θεώρησαν άδικο. Ο κ. Γκάλβεστον ακούει όλες αυτές τις δεκαετίες την πλευρά μας να εκλιπαρεί την διεθνή κοινότητα να μεσολαβήσει και να “πιέσει” την Τουρκία, προκειμένου αυτή να σταματήσει να είναι αδιάλλακτη και να αφήσει το Κυπριακό να λυθεί με έναν τρόπο, κάπως – έστω – δίκαιο. Ο κ. Γκάλβεστον, συμπαθεί την Ελληνική Κυπριακή πλευρά, διότι θεωρεί ότι παρά το ότι χάσαμε ένα πόλεμο, δικαιούμαστε να επιστρέψουμε με ανθρώπινες και δικαιότερες συνθήκες στην κατεχόμενη γη.
|
Οι ξένοι να πιέσουν την Τουρκία με το φίμωτρο, εφόσον δεν δικαιούνται δια να ομιλούν…
|
Σήμερα λοιπόν, ο συμπαθέστατος κ. Γκάλβεστον διαβάζει όλη μέρα ότι οι πολιτικοί μας απαγορεύουν στους ξένους να μιλούν και να έχουν ιδέες. Για να συνοψίσουμε δηλαδή την εικόνα σε μια πρόταση, βλέπει εμάς από την μια να υποδεικνύουμε στην διεθνή κοινότητα την ανάγκη να μας βοηθήσει προκειμένου η Τουρκία να αλλάξει στάση, την ίδια ώρα που βρίζουμε τους ξένους ως συνεργαζόμενους με την κατοχική δύναμη που ότι και αν σκεφτούν θα είναι συνωμοτικό εις βάρος μας. Αν ήμουν εγώ στην θέση του κ. Γκάλβεστον, ένα θα είχα να κάνω. Να βροντοφωνάξω μέσα μου “άντε παρατήστε μας “ και να στεναχωρεθώ που ανάλωσα έστω και ένα λεπτό από την ζωή μου για το Κυπριακό. Υπάρχει κανείς από εσάς που θα έκανε κάτι διαφορετικό; Αμφιβάλλω…
Αυτή είναι η σχιζοφρενική κατάσταση που επικρατεί στο πολιτικό προσωπικό του τόπου μας σήμερα. Ζητούμε από τους ξένους να πιέσουν την Τουρκία με το φίμωτρο, εφόσον δεν δικαιούνται δια να ομιλούν. Και βγαίνουν οι εκπρόσωποι των κομμάτων κάθε μέρα για να απαγορεύσουν την υποβολή ιδεών σε ένα διαγωνισμό ξενοφοβίας και εχθρικότητας. Με αποκορύφωμα τον κ. Φωτίου, που την περασμένη Πέμπτη δήλωνε – με ύφος – ότι το ΔΗΚΟ απαντά με ένα “απόλυτο Όχι” στην κατάθεση από τον κ. Ντάουνερ ιδεών. Τοποθέτηση που απέσυρε το ΔΗΚΟ με ανακοίνωση του λίγο αργότερα…
Λέμε δηλαδή ότι αν για παράδειγμα σκεφτεί η Ευρωπαϊκή Ένωση ότι είναι πολύ καλή ιδέα να εγγυηθεί ότι η Κύπρος σε περίπτωση λύσης δεν θα έχει δημόσιο χρέος γιατί θα το καλύπτει η ίδια, τότε με βάση την Κυβέρνηση, το ΑΚΕΛ, το ΔΗΚΟ, την ΕΔΕΚ και το ΕΥΡΩΚΟ θα πρέπει να σιωπήσει και να μην μας το πει, διότι εμείς ούτε ανάγκη έχουμε, ούτε και θέλουμε τις ιδέες τους! Άλλωστε, εμείς μπορεί να απορρίψουμε την βάρβαρη αυτή ιδέα και να μας ρίξουν μετά την ευθύνη…
Το ότι το 2004, η δική μας πολιτική ηγεσία έκανε το μεγάλο σφάλμα να δεχθεί επιδιαιτησία και να μας οδηγήσει στην τραυματική διαδικασία του δημοψηφίσματος είναι ένα. Όπως και το ότι η επιδιαιτησία εξασκήθηκε με λανθασμένο τρόπο. Επιδιαιτησία ξανά όμως, θα υπάρξει μόνο αν εμείς οι ίδιοι την δεχθούμε. Από εκεί και πέρα, το να εμφανιζόμαστε ως ξεροκέφαλοι και εχθρικοί απέναντι σε πράγματα όπως απλές προτάσεις για λύση αδιεξόδων, δεν είναι κάτι που αποτρέπει δεινά. Αντιθέτως, αποτελεί άλλο ένα γεγονός που προκαλεί απέναντι μας λογικά αισθήματα απαξίωσης και περιφρόνησης. Πράγματα χειρότερα ακόμη και από την ίδια την έχθρα…
Ο κύριος Σοφοκλέους χαρακτηρίζεται από εμπάθεια για τον Πρόεδρο Χριστόφια.
Είναι προφανές ότι ο πρόεδρος είναι ανοικτός σε υποβολή ιδεών από τους ξένους άσχετα με τις δηλώσεις του. Πρέπει να μάθουμε επιτέλους σε αυτό τον τόπο πότε μια δήλωση είναι ειλικρινής και πότε γίνεται για λόγους καλως νοούμενης σκοπιμότητας και διατήρησης της ηρεμίας στο εσωτερικό μέτωπο.
Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί ο κ. Σοφοκλέους αναγάγει τον κ. Γκάλβεστον σε τόσο σημαντικό παράγοντα του κυπριακού, που θα θιχτεί αν δει τι λέμε και τι γράφουμε! Εγώ το όνομα αυτού του κυρίουω πρώτη φορά το ακούω.
Το 2004, κύριε Σοφοκλέους, η πλευρά μας δεν εδέχθηκε την επιδιαιτησία αλλά της επιβλήθηκε, είναι άλλοι αυτοί που έκαναν το πραξικόπημα το ’74 και μας οδήγησαν στην κατοχή, την προσφυγιά και τη διαίρεση του λαού μας.
Τέλος αν αισθάνεσται ότι σας απαξιώνουν και σας περιφρονούν πραγματικά λυπούμαι!
kyria mariritsa diladi esi les oti o proedros ths dimokratias mas koroidevi?
Oti lei o kivernitikos ekprosopos ine gia essoteriki katanalosi?An ontos etsi exoun ta pragmata tote olokliros o kypriakos laos prepi na niothi oti ton apaxionoun ke ton perifronoun oi simerinoi kyvernountes.
Oso gia ton k Galveston (ton aplo politi opos ton apokali o k sofokleous) svise to onoma tou apo to athro ke antikatastise to me opio onoma paragonta h mi o opios theli na di mia kypro xoris Attila ke enwmeni etsi isos katalavis pou to pai o sigrafeas tou kimenou.
H epidietisia pou opos les mas epivlithike htan apotelesma pali lathos xirismwn giati an oi xirismoi mas htan sostoi kanenas den tha mporouse na mas epivali tipota. Sinomilies ke diapragmatefsis ine ena pegnidi sto opio oi pektes prospathoun na epivlithoun o enas tou allou. An then ekthesis ton eayto sou kanenas den mpori na sou epivlithi. Eki pexame ke xasame.
Telos to comment sou poli sosta telionni me anafora sto praksikopima afou sto telos tis hmeras h kiverniytiki koroidia pou vlepoume simmera ine epakoloutho tou praxikopimatos opos ke I gripi ton xoirwn, to global warming …..