Με την προαγγελία για την εξαγγελία μέτρων εκ μέρους της Κυβέρνησης, θεωρήθηκε ορθώς ότι έστω και με τρίμηνη διαφορά φάσης οι αρμόδιοι αντιλήφθηκαν ότι ο πλανήτης – μαζί με τα υπόλοιπα δεινά – μαστίζεται και από οικονομική κρίση, η οποία αναπόφευκτα επηρεάζει και κάθε μεγάλο ή μικρό κομμάτι της υφηλίου. Στα μικρά συγκαταλέγεται και η Κύπρος.
Η στόχευση των μέτρων στον Τουρισμό και την Οικοδομική βιομηχανία επίσης χαίρει εκτίμησης, διότι αναμφισβήτητα αυτοί είναι οι τομείς που πρώτοι υπόκεινται τις συνέπειες της κρίσης. Το ότι στους στόχους της Κυβέρνησης δεν συμπεριλήφθηκαν οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις ήταν αναμενόμενο, εφόσον σε αυτές δεν παρατηρήθηκαν ακόμη κύματα απολύσεων. Όταν και αυτά τα κύματα γιγαντώσουν, τότε θα ακούσουμε και μέτρα για την ραχοκοκκαλιά της οικονομίας.
Για τον τον τομέα του τουρισμού, τα μέτρα έστω και καθυστερημένα κινούνται προς την ορθή κατεύθυνση, εφόσον και το τουριστικό μας προϊόν καθιστούν πιο ανταγωνιστικό αλλά παράλληλα απευθύνονται σε όλους ανεξαίρετα τους τουρίστες και όλους ανεξαίρετα τους επιχειρηματίες για να τα αξιοποιήσουν. Λειτουργούν υπέρ της αγοράς και έρχονται να διορθώσουν έστω και πρόσκαιρα ανισορροπίες που δημιουργήθηκαν κατά το παρελθόν, όπως είναι η υπέρογκη αύξηση των τελών των αεροδρομίων. Σε σχέση με την επίσπευση της πραγματοποίησης δημοσίων έργων, η αποφασιστικότητα αλλά και η διαφάνεια με την οποία θα χειριστεί την εξαγγελία της η κυβέρνηση, θα κριθούν στην πορεία.
Στον 21ο αιώνα σπίτια στην Κύπρο θα αγοράζονται και θα πωλούνται από το κράτος με μέσο…
|
Ας δούμε όμως τι γίνεται με τις κατασκευές. Στον τομέα με τις μεγαλύτερες ίσως επιπτώσεις σήμερα στην οικονομία και την απασχόληση, υπήρχε ένα πολύ απλό, πρακτικό και δίκαιο μέτρο που θα μπορούσε να ληφθεί προκειμένου η αγορά να τονωθεί, τόσο στο επίπεδο των εγχώριων πράξεων αγοράς ακινήτων, όσο και σε επίπεδο ξένων επενδύσεων. Αν όχι η κατάργηση, η μείωση των μεταβιβαστικών τελών, αποτελεί μέτρο που το κράτος οφείλει στους πολίτες του από την ημέρα που μπήκε το ΦΠΑ στα ακίνητα πριν από πέντε χρόνια. Η απληστία που επιδείχθηκε από το κράτος για να εισπράττει εις βάρος της ανάπτυξης και που σκοτώνει ένα τομέα που απέφερε τα μέγιστα στην Κυπριακή οικονομία, θα έπρεπε να διορθωθεί.
Αντί λοιπόν του προφανούς, η Κυβέρνηση επέλεξε το “σοβιετικό” σύστημα. Να διαχειρίζεται δηλαδή η ίδια την πράξη απόκτησης κατοικίας για την μέση και την φτωχή οικογένεια. Να αγοράζει μέσω του Οργανισμού Ανάπτυξης Γης τις επενδύσεις συγκεκριμένων επιχειρήσεων και να τις μεταπωλεί μέσω του Οργανισμού Χρηματοδότησης Στέγης. Έτσι διανύουμε τον 21ο αιώνα με ένα κράτος που αντί ρυθμιστής της αγοράς, αποφάσισε να γίνει ο παράγοντας που προκαλεί αγκυλώσεις. Το ότι το ΑΚΕΛ οραματίζεται μια κοινωνία όπου το κράτος θα είναι ο μόνος επιχειρηματίας το ξέραμε. Το ότι όμως θα ξεκινούσε αυτή την προσπάθεια καθιστώντας την Κυπριακή Δημοκρατία κτηματομεσίτη δεν το περιμέναμε.
Έτσι λοιπόν, αντί να παρέχονται οι σωστές διευκολύνσεις στον κάθε πολίτη που επιθυμεί να αποκτήσει οποιαδήποτε κατοικία θέλει δημιουργώντας συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού προς όφελος όλων (και των επιχειρηματιών και των αγοραστών), το κράτος θα αγοράζει αναπτύξεις με μέσο και θα μεταπωλεί διαμερίσματα και οικείες με μεγαλύτερο μέσο, σε καλή τιμή και με καλούς όρους χρηματοδότησης. Το ότι ο μόνος επιχειρηματίας ανάπτυξης γης που έσπευσε να χαιρετίσει τα κυβερνητικά μέτρα, τυγχάνει να είναι αντιπρόεδρος συγκεκριμένου σωματείου οπαδός του οποίου φανατικός είναι και ο Πρόεδρος, απλά επιβεβαιώνει το σύνθημα της προεκλογικής εκστρατείας. “Δίκαιη Κοινωνία” όνομα και πράγμα…