Κραυγή αγωνίας

Είναι πεποίθησή μου ότι ο Πρόεδρος Χριστόφιας περνάει πολλές ώρες κάθε μέρα, βάζοντάς τα με την τύχη του και περιμένοντας ένα θαύμα που θα ανατρέψει ως διά μαγείας τις σημερινές σκληρές πραγματικότητες. Είμαι σίγουρος ότι θα αναλογίζεται το πώς θα ήταν τα πράγματα διαφορετικά, αν δεν υπήρχε η παγκόσμια οικονομική κρίση, αν η Ελλάδα δεν ήταν στη σημερινή κατάσταση, αν δεν έχανε τις «εκλογές» ο Ταλάτ, αν η Τουρκία δεν ήταν οιονεί υπερδύναμη, αν η Ευρώπη ήταν στα πολύ «πάνω» της.

Ο Πρόεδρος είναι ένας άνθρωπος που θα ήθελε να μείνει στην ιστορία ως ο ηγέτης που βοήθησε τους φτωχούς και τους εργαζομένους, που ένωσε τους Ελληνοκυπρίους και τους Τουρκοκυπρίους, εξαφανίζοντας ό,τι προκαλεί φανατισμό. Να είναι η ασπίδα του κάθε κατατρεγμένου και το αποκούμπι όσων έχουν ανάγκη. Ακόμη και σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής. Οραματιζόταν να είναι ο κομμουνιστής ηγέτης που σε ευρωπαϊκό έδαφος κατάφερε να κάνει την Αριστερά κυρίαρχο πολιτικό ρεύμα που μπορεί να διαχειριστεί την εξουσία, αντί να την αποφεύγει όπως γίνεται σε κάθε δυτική χώρα.

Αυτό το γλυκό παραμύθι όμως, που ούτως ή άλλως δεν είχε καμία πιθανότητα επιτυχίας, έσβησε οριστικά με την έκρηξη στο Μαρί. Εγώ δεν πιστεύω ότι ο Πρόεδρος Χριστόφιας δεν είναι πατριώτης ή ότι δεν αντιλαμβάνεται ότι υπάρχουν προβλήματα. Πιστεύω όμως ότι η συνείδησή του και η πολιτική του παιδεία δεν του επιτρέπουν να αντιληφθεί τη διάσταση των σημερινών προβλημάτων, ούτε και το μέγεθος των δικών του ευθυνών. Και είναι ακριβώς αυτή η αδυναμία που οδηγεί τον Πρόεδρο στον πολιτικό καιάδα και την Κύπρο στην ολική καταστροφή.


Ο κ. Χριστόφιας έχει μπροστά του δύο δρόμους. Ο τρίτος είναι η ολική καταστροφή


Μέσα από το μικροπολιτικό παιγνίδι και τον επικείμενο επικοινωνιακό ανασχηματισμό για να δημιουργηθούν οι συνθήκες παραμονής στην εξουσία, πάλι φαίνεται να χάνεται η μεγάλη εικόνα. Η εικόνα των αδήριτων αποφάσεων που πρέπει να ληφθούν, όχι πλέον για να σώσουν την κατάσταση, αλλά για να διασώσουν ό,τι μπορεί να διασωθεί. Ο κίνδυνος της χρεοκοπίας, δεν είναι πλέον κουβέντα όσων χαρακτηριζόμασταν Κασσάνδρες. Η Κύπρος είναι πια και επισήμως στο στόχαστρο των κερδοσκόπων. Ρευστότητα στην αγορά δεν υπάρχει, δυνατότητα δανεισμού από το εξωτερικό επίσης δεν υπάρχει. Το να μπούμε σε μηχανισμό στήριξης θα σημάνει ανεργία σε ποσοστά της τάξης του 20%, μείωση μισθών στο δημόσιο 20-30%, ιδιωτικοποιήσεις με τη μορφή ξεπουλήματος. Η μεσαία τάξη θα εξαφανιστεί, όπως και οι ξένες καταθέσεις που θα κάνουν φτερά για άλλες χώρες.

Στο Κυπριακό ο κ. Ερντογάν, αντί γενναίας κίνησης, ήρθε στην Κύπρο για να εξαγγείλει την οριστική σκλήρυνση της Τουρκίας που πλέον δεν προσβλέπει πολύ στην Ευρώπη. Ο κίνδυνος να θεωρηθούμε συνυπεύθυνοι ενός αδιεξόδου είναι μεγάλος, όπως και να οδηγηθούμε σε αναβάθμιση του ψευδοκράτους. Ακριβώς διότι δεν έχουμε συμμάχους, αλλά χώρες που δεν θέλουν στην Ευρώπη την Τουρκία.

Η κυπριακή προεδρία της Ε.Ε. έχει πλέον άλλες διαστάσεις. Πρέπει να αποδείξουμε ότι μπορούμε να διαχειριστούμε ευρωπαϊκά ζητήματα και κυρίως τον προϋπολογισμό. Να αντιμετωπίσουμε σκληρές πραγματικότητες της παγκοσμιοποίησης. Είναι ολοφάνερο πλέον ότι οι πάντες έχουν στο «σώμα» της πατρίδας μας μυριστεί «ψόφιο». Γεγονός που αφήνει τον Πρόεδρο Χριστόφια δύο μόνο δρόμους.

Ο ένας δρόμος, είναι να λειτουργήσει ως εχθρός του εαυτού του. Να κάνει όλα όσα δεν πιστεύει ότι πρέπει να γίνονται. Να γίνει ο Πρόεδρος που, αν και αριστερός, θα αφαιρέσει δικαιώματα από τους εργαζομένους, θα επιβάλει φόρους και θα κάνει αποκρατικοποιήσεις. Θα πρέπει να εργαστεί για το αδιέξοδο και όχι τη διέξοδο στο Κυπριακό.

Ο δεύτερος δρόμος, είναι εκείνος της πατριωτικής και γενναίας παραίτησης. Της καταγγελίας του συστήματος και της παράδοσης σε κάποιον άλλο του πολιτικού κόστους των δυσβάστακτων αποφάσεων που πρέπει να ληφθούν.

Αυτές είναι οι μόνες επιλογές του Προέδρου, αλλά και η κραυγή αγωνίας που απευθύνει κάθε νοήμων Κύπριος πολίτης. Διότι, ο τρίτος δρόμος, αυτός της αδράνειας και της ελπίδας ότι θα πράγματα θα γίνουν καλύτερα, είναι ο μονόδρομος της ανέχειας, της αποτυχίας και της καταγραφής του κ. Χριστόφια στην ιστορία ως του ανθρώπου που κατέστρεψε οριστικά τη χώρα και την ίδια την Αριστερά.

Posted in Άρθρα.

12 Comments

  1. Προσυπογραφω με μια υποσημειωση

    κανεις εκ των ηγετων του σημερινου πολιτικου προσωπικου εν εχει τη δυνατοτητα να κανει οσα πρεπει να γινουν

    τελειωσαμε Μιχαλη

    Μονο αν ειχατε μπει με οριζοντια ψηφο νεοι ανθρωποι στην κεντρικη πολιτικη σκηνη θα υπηρχε ελπιδα

    Αλλα και παλι ο χρονος ηταν λιγος ουτως η αλλως

    Το ερωτημα αν μου επιτρεπεις ειναι κατα ποσον εχουμε το σθενος να ξεκινησουμε ξανα απο το μηδεν

    Σε λιγους μηνες θα φανει του λογου το αληθες

    καλη τυχη

  2. Σε λίγους μήνες θα πτωχεύσουμε επίσημα ενώ κάποιοι θα εξακολουθούν να μέμφονται τον Γρίβα και το πραξικόπημα… έλεος!!!

  3. Η υπόδειξη για την πολιτική παιδεία Χριστόφια, με συγκεκαλυμμένο τρόπο προσβάλλει τα οράματα, τις ιδέες και τους αγώνες ενός τεράστειου κορμού του κυπριακού λαού και όφειλε ο αρθρογράφος σας να τη σεβόταν, άσχετο εάν ανήκει σε μια άλλη φιλοσοφίας σκέψης. Παρουσιάζει το παρόν σαν μια άνευ προηγουμένου απομόνωση. Δεν μας πείθει. Γνωρίζουμε πολύ καλά πόσο απομονωμένη βρέθηκε η Κύπρος όταν οι πολιτικοί μέντορές του έκαναν τους ακροβατισμούς τους με τους S300 οπόταν αχρείαστα και απροβλημάτιστα βρεθήκαμε στο στόχαστρο της διεθνούς κοινότητας. Μιλά απαξιωτικά για τη σοσιαλιστική οικονομική φιλοσοφία, την ίδια ώρα που ο καπιταλισμός του κατέστρεψε την Ελλάδα – το λίκνο του πολιτισμού. Παρόλα αυτά η Καθημερινή τον προβάλλει ανελλειπώς σάμπως να μην υπάρχουν άλλοι αξιόλογοι άνθρωποι σε αυτό τον τόπο για να παραθέσει τις σκέψεις τους. Έσειρε τόσες γραμμές μετά το συμβάν στην ΕΦ αλλά πιστεύω δεν θα είναι σε θέση να υποδείξει μέσα σε αυτές, έστω και μισή εισήγηση προς τον τόπο του. Τόση έγνοια!

  4. Κ. Σοφοκλεους

    Ο αγανακτισμένος σας ερωτησε να του πειτε για τους ισολογισμους της εκστρατειας σας.
    Θα τους παραθέσετε?

    Υ.Γ. Ο πολιτικος σας ευεργέτης κ. Κασουλίδης εκαμε ματσαραγκα με την ειδηση περι βοηθειας απο Γερμανια.Περα απο το συγνωμη του ιδιου ,που το αναμενουμε με σιγουριά, εσεις τι εχετε να πειτε?

  5. Μιχάλη, συγχώρεσε με για το άσχετο σχόλιο αλλά τί γίνεται με εκείνο το περιβόητο κόστος της προεκλογικής σου εκστρατείας που θα έδινες στη δημοσιότητα; Την τελευταία φορά που ρώτησα σε σχετική σου ανάρτηση μου είπες ότι μαζεύετε τα στοιχεία και κάνετε τους υπολογισμούς. Μετράτε ακόμα; Αν ναι, τότε ο κόσμος πήρε την απάντηση που περίμενε…

  6. Παλε καλα που τα ξαναβαλε!!!
    Ε πε του σιορ ποσα εξοθκιασες.
    Ελεος.
    Εταξες του το για να πιαεις την ψηφο του?
    Αγανακτισμενε πε μου που σου το ταξε να τον καμουμε τουτουκι σ ουλλα το μπλοκς.

  7. @Δευτερογενής πολιτική
    Ούτε γνωριζόμαστε με το Μιχάλη, ούτε μου “έταξε” οτιδήποτε, ούτε πήρε την ψήφο μου!
    Αλλά αυτά που προεκλογικά διαλαλούσε στα ραδιόφωνα και τις ιστοσελίδες, ΑΠΑΙΤΩ να τα κάνει πράξη ο κύριος Σοφοκλέους! Πόσο καιρό θα κρύβεσαι πίσω από το δάκτυλο σου Μιχάλη;

  8. A ενομιζα οτι εταξε σου το μες το Zoo.
    40 χρονων και βαλε να την ηφκαλει με τα 20 χρονα για να μας το παιξει ταχα cool.

    Κ. Σοφακλαιους ποτε επιτελους ενν απαντησετε?
    Εταξετε τα δημόσια.
    Καρτερουμεν απαντηση.

    Y.Γ. Πολλιν μέτρημα εππεσε.Να υποθεσω οτι εν που το κερδος που είχατε στο τελος της προεκλογικής και δυσκολεύκεστε, μιας και στην χασούρα ως συναγερμικος εχετε μεγαλη εμπειρια βασει της 10ετους διακυβερνησης απο τον Κληρίδη.

  9. Οταν ο Γλάυκος Κληρίδης επαρεδωσε οικονομια 70% δημ. χρεος και 6,3% έλλειμα , τοτε είχατε κραυγήν αγωνιας?
    Αν δεν είχαμε τοτε αναπτυξη , που θα εφταναν τα 2 προηγουμενα νουμερα?

  10. Έχεις συνοψίσει τις σκέψεις, τις αγωνίες και τους φόβους όλων μας Μιχάλη μου.

  11. K. Σοφοκλαιους ποτε θ απαντησετε?
    Εταξετε το δημόσια.
    Η μηπως θα κλαιουμε ουλλοι τις αρπαχτες σας?

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *