Καλά, τους Ευρωπαίους τους ρωτήσαμε; Κάπως έτσι αντέδρασε ο κ. Χριστόφιας σε πρόσφατη τηλεοπτική του συνέντευξη, όταν ρωτήθηκε κατά πόσο θα υποβάλει η Κύπρος αίτηση για ένταξη στον Συνεταιρισμό για την Ειρήνη, υπαινισσόμενος σαφώς ότι κάποιοι εδώ στην Κύπρο κάνουν πανηγύρι μόνοι τους. Και για να ενισχύσει ακόμη περισσότερο το “ατράνταχτο” επιχείρημα του προσέθεσε: “Και περιμένουν από εμένα τον κομμουνιστή να κάνω αυτό το πράγμα;”.
Επί του θέματος αρχής, είναι προφανές ότι έχουμε πρόεδρο για τον οποίο τα ιερά του κομμουνισμού είναι σημαντικότερα από τα συμφέροντα της χώρας που ηγείται, κάτι όμως που διαπιστώθηκε πλειστάκις μέχρι σήμερα. Και είναι εκ των ουκ άνευ ότι αν στις αντίστοιχες περιόδους είχαμε Πρόεδρο τον κ. Χριστόφια, ούτε στην Ευρώπη θα είχαμε ενταχθεί, ούτε και στο Ευρώ. Ωστόσο, ο ίδιος ο Δημήτρης Χριστόφιας παραδέχθηκε πρόσφατα σε μια άλλη εκπομπή του ΡΙΚ (Φάκελλοι), ότι η ιδιότητα της Κύπρου ως κράτους μέλους αποτελεί και το μεγαλύτερο κίνητρο για τους Τουρκοκυπρίους σήμερα να επιθυμούν την λύση. Αν δε η Κύπρος δεν είχε ενταχθεί στο Ευρώ, οι οικονομικές δυσπραγίες της Βρετανίας σήμερα θα φαίνονταν κατά πάσα πιθανότητα παράδεισος, μπροστά στην οικονομική καταστροφή που θα είχαμε.
H Τουρκία θα αντισταθεί λυσσαλέα σε ένταξη της Κύπρου στον Συνεταιρισμό. Η Κύπρος τι θα κάνει;
|
Ας έρθουμε όμως στο προκείμενο. Το ΑΚΕΛ μαίνεται διότι στην Επιτροπή Εξωτερικών του Ευρωκοινοβουλίου, Κύπριοι κατέθεσαν και ψήφισαν την τροπολογία, βάση της οποίας η Κυπριακή Κυβέρνηση ενθαρρύνεται να υποβάλει αίτηση ένταξης στον συνεταιρισμό.Θεωρεί την ενέργεια αυτή απαράδεκτη και αντιδεοντολογική, διότι προκαλεί πιέσεις απ’ έξω προς την Κύπρο. Μα οι Κύπριοι Ευρωβουλευτές το μόνο που έκαναν, ήταν να πραγματοποιήσουν την επιθυμία του Προέδρου και να ρωτήσουν τους Ευρωπαίους κατά πόσο μας θέλουν στον Συναιτερισμό και αυτοί είπαν ότι μας θέλουν πολύ. Πέραν του ότι για κάποιους από μας, οι αποφάσεις των εκπροσώπων των Ευρωπαίων πολιτών δεν μπορούν να αντικρίζονται (όποτε δεν βολεύουν) ως εξωτερικές πιέσεις.
Το ΑΚΕΛ διαμαρτύρεται γιατί επισημαίνεται στην έκθεση της επιτροπής ότι το Κυπριακό πρόβλημα παρακωλύει σοβαρά την ανάπτυξη της συνεργασίας ΕΕ-ΝΑΤΟ. Κατ’ αρχή, η συνεργασία για την οποία οι Ευρωπαίοι ανησυχούν, αφορά τον πολιτικό διάλογο για ζητήματα όπως του Κοσόβου και του Αφγανιστάν που θα έχει ως στόχο η Ευρώπη να παίξει τον ρόλο που οφείλει και πρέπει να διαδραματίσει ως ένα ενιαίο σύνολο, για σημαντικά διεθνή ζητήματα. Η Κύπρος εξ’ ορισμού είναι η πρώτη χώρα που θα επωφεληθεί από την σωστή ανάπτυξη ενιαίας Ευρωπαϊκής Πολιτικής Άμυνας και Ασφάλειας. Κατά δεύτερο, το ΑΚΕΛ την ώρα που θέλει να αναδείξει ένα σωρό άλλες “πραγματικότητες”, δεν θέλει να αντιλαμβανόμαστε ότι η Τουρκία βάζει βέτο στον διάλογο ΕΕ-ΝΑΤΟ με το πρόσχημα ότι η Κύπρος – μέλος της ΕΕ – δεν είναι μέλος του Συνεταιρισμού.
Όπως δεν θέλει το ΑΚΕΛ να αποδεχθεί το ισχυρό δίλημμα στο οποίο θα βρεθεί η Τουρκία όταν δεν θα μπορεί να θέτει δύο εντελώς αντιφατικά βέτο. Από την μια δηλαδή να εμποδίζει την ένταξη της Κύπρου στον Συνεταιρισμό και από την άλλη να μην επιτρέπει τον διάλογο επειδή η Κύπρος δεν είναι μέλος. Προτιμά το ΑΚΕΛ να διευκολύνει την κατοχική δύναμη, προκειμένου να ικανοποιεί την θεωρία του ότι ο Συνεταιρισμός είναι προθάλαμος του ΝΑΤΟ, άσχετα αν σε αυτόν συμμετέχουν χώρες όπως η Ρωσία και η Ελβετία…
Ας δούμε όμως και το απίστευτο ενδεχόμενο ενώπιον του οποίου οι ιδεολογικοπολιτικές αγκυλώσεις του Προέδρου μπορεί να μας φέρουν. Είναι βέβαιο ότι η Τουρκία θα αντισταθεί λυσσαλέα και θα εξαντλήσει κάθε μέσο, προκειμένου αυτή η έκθεση να μην εγκριθεί από την ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου. Ακριβώς επειδή θα αποτελεί πίεση για να ενταχθεί η Κύπρος στον Συνεταιρισμό. Η Κύπρος τι θα κάνει; Με βάση τα όσα βλέπουμε σήμερα το πιθανότερο είναι να ζήσουμε την απίστευτη Κυπροτουρκική συμμαχία, με την κυβέρνηση μας να κάνει ακριβώς το ίδιο. Να αντιστεκόμαστε μαζί με την Τουρκία για να μην μπει η Κύπρος στον Συνεταιρισμό! Βάζοντας ξανά και στον υπέρτατο βαθμό, την κομματική σκοπιμότητα πάνω από το Εθνικό συμφέρον.