“Δεν βλέπω το πως μπορούμε σε αυτή τη χώρα, να στοιχειοθετήσουμε την παρουσία ενός Βρετανού στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν κάνουμε τίποτα άλλο από το να παραπονούμαστε για την Ευρώπη, δεν είμαστε στο Ευρώ και όταν καλούμαστε να επιλέξουμε, οι ηγέτες μας πάντα εγκαταλείπουν τους Ευρωπαίους συνεταίρους προκειμένου να “γλείψουν” την Αμερική. Όχι, ο Τόνυ Μπλερ δεν αξίζει να γίνει πρόεδρος της Ε.Ε. επειδή αυτός ειδικά διάλεξε τις ΗΠΑ αντί της Ευρώπης. Ναι, θα ήταν πολύ αναγνωρίσιμη “φίρμα” σε όλο τον κόσμο. Το ερώτημα είναι, θέλει ο κόσμος αυτό το είδος της “φίρμας”;”
Το πιο πάνω είναι αυτούσιο ένα από τα χιλιάδες σχόλια στο φόρουμ του BBC, που εναντιώνονται στην προσπάθεια του Τόνυ Μπλερ να καταλάβει την θέση του πρώτου προέδρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η θέση προβλέπεται στη Συνθήκη της Λισσαβόνας και αναμένεται αρχές του νέου έτους να πληρωθεί. Το σχόλιο ανήκει στη “SarahB” από το Dartford, η οποία με απλά και σταράτα λόγια περιγράφει γιατί δεν μπορεί να γίνει πρόεδρος της Ευρώπης ένας άνθρωπος που αποδεδειγμένα δεν πιστεύει στην Ευρώπη.
|
Η Ευρώπη απέρριψε με κρότο πρόεδρο που δεν πιστεύει στην Ευρώπη |
Την πόρτα στον Τόνυ Μπλερ, έκλεισαν με κρότο στην τελευταία σύνοδο κορυφής οι Ευρωπαίοι ηγέτες. Και έσωσαν την Ευρωπαϊκή Ένωση από το δεύτερο δραματικό λάθος στην εκλογή προέδρου. Διότι αν το να εκλέγεται πρόεδρος χωρίς την άμεση ψήφο των πολιτών, αποτελεί πρόνοια που δεν φέρνει τους λαούς πιο κοντά στις Βρυξέλλες, η επιλογή κάποιου με τα χαρακτηριστικά του Μπλερ, που έρχονται σε ευθεία αντιπαράθεση με τον πυρήνα και τους στόχους της Ευρώπης, θα κτυπούσε καίρια το κύρος του μεγαλύτερου ιστορικού εγχειρήματος του σύγχρονου κόσμου.
Οι Ευρωπαίοι έσωσαν την παρτίδα και θα επιλέξουν ένα από τους ακραιφνής Ευρωπαϊστές, με φαβορί τον δαιμόνιο γερόλυκο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ από το Λουξεμβούργο (άλλως ο κ. Ευρώ), ή τον νέο και δυναμικό Ευρωπαϊστή Γιαν Πέτερ Μπαλκενέντε από την Ολλανδία (άλλως Χάρρυ Πότερ της Ε.Ε.). Σε αντίθεση με εμάς τους Κυπρίους, που επιλέξαμε πρόεδρο σε μια Ευρωπαϊκή χώρα έναν άνθρωπο που δεν πιστεύει στην Ευρώπη, αλλά στην Κούβα, την Ρωσία και την πρώην Σοβιετική Ένωση. Που δεν πιστεύει στην ελεύθερη οικονομία αλλά προτιμά να δίνει στους ανέργους επιδόματα,. Και που διαχειρίζεται το Κυπριακό οδηγώντας στην οριστική αποενεχοποίηση της Τουρκίας.
Μπορεί κάποιες από τις ποιο πάνω διαπιστώσεις να μην γράφονται για πρώτη φορά, αλλά δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά όταν ακόμη και την ημέρα του “Όχι” και της μεγάλης αντίστασης του Ελληνισμού κατά του ναζισμού, η έγνοια του προέδρου μας ήταν να επανατονίσει το πόσο η Κύπρος δεινοπαθεί από τον Ελληνικό φασισμό. Κάτι που είχε επισημάνει με τον πιο επίσημο τρόπο από το βήμα της Γ.Σ. των Ηνωμένων Εθνών, δίνοντας την αφορμή στην Τουρκία να προβάλλει ότι η ίδια δεν φταίει όχι μόνο επειδή το Κυπριακό δεν λύνεται, αλλά ούτε και για την εισβολή. Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά όταν παίρνονται τα ελάχιστα από τα μέτρα που έπρεπε να παρθούν για την οικονομία, με ένα χρόνο καθυστέρηση. Όταν εκεί που είχαμε πλεόνασμα να διαθέσουμε για να μην περιπέσει η αγορά στην κατάσταση κατάψυξης που είναι σήμερα, το κράτος εξανέμισε τα αποθέματα σε αναποτελεσματικές κοινωνικές παροχές.
Και δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά όταν ο Πρόεδρος μετά τα ατοπήματα στην Ρωσία, τη Συρία και την Κούβα, μετά που εναντιώθηκε στους πρόσφυγες της Γεωργίας, σήμερα επιλέγει να απορρίψει την πρόσκληση Μέρκελ και να μην παραστεί στον εορτασμό για τα 20 χρόνια της πτώσης του τείχους του Βερολίνου. Επικαλείται βαρυφορτωμένο πρόγραμμα ο Κύπριος πρόεδρος, λες και οι υπόλοιποι ηγέτες που με τιμή και δέος θα ταξιδέψουν για να βρεθούν στην πύλη του Βραδεμβούργου, δεν έχουν δουλειά να κάνουν. Αλλού όμως είναι το πρόβλημα. Όπως ο Τόνυ Μπλερ δεν θα πήγαινε στους εορτασμούς του Ευρώ, η εισαγωγή του οποίου αποτέλεσε τεράστιο βήμα για την Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, έτσι και ο κ. Χριστόφιας απαξιώνει την πτώση του τείχους του Βερολίνου, γεγονός που αποτέλεσε τεράστιο βήμα για την απαλλαγή των λαών από τον κομμουνισμό.
Αν στο σχόλιο της “SarahB” από το Dartford αλλάξετε το “Βρετανός” με το “αριστερός”, την “Αμερική” με τη “Ρωσία”, τον “Τόνυ Μπλερ” με τον “Δημήτρη Χριστόφια” και την “Ε.Ε.” με την “Κύπρο”, θα δείτε και την επιλογή που εμείς κάναμε.
Ανανέωση στις 3/11/2009
Η υπαναχώρηση του κ. Χριστόφια, ο οποίος τελικά θα παραστεί στις εκδηλώσεις για την επέτειο της πτώσης του τείχους του Βερολίνου, δείχνει γιατί πρέπει να ασκείται κριτική αντιπολίτευση. Οι αιτιάσεις που προβάλλονται, ότι δηλαδή ήθελαν πρώτα να συνεννοηθούν με τον Ταλάτ, είναι τουλάχιστον αστείες, εφόσον ήδη είχαν απορρίψει την πρόσκληση. Αλλά και έτσι, μήπως πρέπει να ευχαριστήσουμε τον κ. Ταλάτ που μας έδωσε άδεια να πάμε Βερολίνο;