Πολλοί είναι αυτοί που αποδίδουν στην Κυβέρνηση αδυναμία χειρισμού της πλειοψηφίας των θεμάτων. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που έχουμε την κυβέρνηση και τον Πρόεδρο με τους χαμηλότερους δείκτες αποδοχής, μεσούσης μάλιστα της θητείας. Η πλειοψηφία των πολιτών και των πολιτικών δυνάμεων, στέκεται απέναντι στην πλειονότητα των κυβερνητικών επιλογών. Ακόμη και οι στηρίζοντες την κυβέρνηση, μιλούν κατ’ ιδίαν για λανθασμένες ενέργειες του ενός ή του άλλου υπευθύνου, προσπαθώντας να προσωποποιήσουν τα εγγενή προβλήματα για να μην τα επωμίζεται το ΑΚΕΛ ως σύνολο και ο Πρόεδρος ως ο κατ’ εξοχήν υπεύθυνος. Όλοι συμφωνούν ότι η κατάσταση δεν είναι καλή και η εικόνα του κυβερνητικού συνόλου ακόμα χειρότερη.
Άλλοι αποδίδουν τις συνεχείς αντιφάσεις σε καθαρή ανεπάρκεια, άλλοι σε έλλειψη στρατηγικής, άλλοι σε ιδεολογικές αγκυλώσεις, άλλοι στην απέλπιδα προσπάθεια του Προέδρου να τους έχει όλους ικανοποιημένους. Αυτό όμως που κανείς δεν κάνει είναι να προσδώσει στην κυβέρνηση σκοπιμότητα, που κατά τα φαινόμενα πολλές φορές υπάρχει. Και εξηγούμαι:
Ο γ.γ. του ΟΗΕ διερεύνησε (προσκάλεσε δηλαδή) τους δύο ηγέτες σε κοινή συνάντηση στη Νέα Υόρκη. Αναμφίβολα, αυτό έγινε διότι οι συνομιλίες εδώ και μήνες εμφανίζονται να μην προχωρούν, ενώ τη Διεθνή Διάσκεψη που προτάθηκε ως λύση στο αδιέξοδο, την έχουμε ήδη απορρίψει. Όπως και να το κάνουμε, ένα τηλεφώνημα του γ.γ. προς τον Πρόεδρο είναι πολύ σημαντικό, γεγονός που χρειάζεται αν μη τι άλλο προσεκτική και λεπτή διαχείριση. Τι είχαμε λοιπόν αντί αυτής;
If you can’t convince ’em, confuse ’em! |
Ο κ. Έρογλου μας πρόλαβε ξανά και έσπευσε να αποδεχθεί την πρόσκληση. Για ώρες, η δική μας πλευρά αμήχανη αδυνατούσε να αντιδράσει, μέχρι που ο κ. Στεφάνου έκανε τη δήλωση περί βεβαρημένου προγράμματος του Προέδρου. Χωρίς καμία ουρά, χωρίς εναλλακτικές ημερομηνίες, άφησε ένα ξεκάθαρο μήνυμα: Έχουμε απορρίψει την πρόσκληση με πολύ αγενή μάλιστα τρόπο για τα διπλωματικά θέσμια. Έχουμε πει στον γ.γ. ότι δεν ευκαιρούμε να τον δούμε.
Από την επομένη, ξεκινά -ως συνήθως- η επιθετική διαχείριση της κρίσης. «Ποιος είπε ότι ο Πρόεδρος απέρριψε την πρόσκληση; Είναι Πρόεδρος κράτους και έχει πρόγραμμα. Όσοι επικρίνουν τον Πρόεδρο, βάλλουν κατά της Δημοκρατίας και των θεσμών, υποσκάπτουν την ενότητα!». Αυτό φυσικά απέτυχε και σε όλο τον κόσμο η εντύπωση που έμεινε ήταν ότι η πρόσκληση δεν έγινε δεκτή, χωρίς καν να τηρούνται τα προσχήματα. Τότε χρειάστηκε να επιστρατευθούν οι εναλλακτικές ημερομηνίες, 15 μέχρι 17 Νοεμβρίου για να γίνει το σώσε. Η μία πλευρά κατηγορεί τον Πρόεδρο ότι δέχτηκε να πάει σε τριμερή για να προβεί σε νέες υποχωρήσεις, ενώ η άλλη ότι αντιπρότεινε στον γ.γ. τις ημερομηνίες κατά τις οποίες είναι βέβαιο ότι ο κ. Έρογλου δεν μπορεί να ταξιδέψει… «Μα αφού αντιπρότεινα ημερομηνίες», λέει στον ένα, «Δεν μπορείς να απορρίψεις έτσι, πρόσκληση του γ.γ.;», λέει στον άλλο, κλείνοντας με νόημα το μάτι…
Ακόμη πιο θολό το τοπίο στην οικονομία. Πάει ο διοικητής της Κεντρικής στη Βουλή και παραθέτει μια πολύ δύσκολη κατάσταση για την πορεία της χώρας και του Ταμείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων. Αμέσως ξεκινά -ως συνήθως- η επίθεση! Ο κ. Άντρος Κυπριανού, του ζητά να απολογηθεί δημοσίως. Η κ. Σωτηρούλα Χαραλάμπους βγαίνει σεργιάνι για να πείσει ότι το Ταμείο είναι μια χαρά και δεν έχει κανένα πρόβλημα μέχρι το 2040. Η Χαραυγή πανηγυρίζει για εκατοντάδες ξένων επενδυτών που έχουν «μποτιλιαριστεί» στην ουρά για την Κύπρο! Την ίδια ώρα λοιπόν… πάει ο Υπουργός Οικονομικών στη Λεμεσό και ενώπιον του Οικονομικού Φόρουμ, μιλά για ανάγκη άμεσης λήψης μέτρων για δημοσιονομική εξυγίανση, προκειμένου να επιτευχθούν οι κυβερνητικοί στόχοι… Μα αφού όλα είναι τέλεια, διερωτάται κανείς, τα μέτρα, τι χρειάζονται και μας τα λέτε εδώ και τρία χρόνια και δεν τα παίρνετε;
Ο Αμερικανός Πρόεδρος Χάρι Τρούμαν είχε πει σε μια προεκλογική ομιλία του το 1948: «Από τη μία πλευρά, οι Ρεπουμπλικάνοι λένε στους εργάτες ότι το υψηλό κόστος των τροφίμων στις πόλεις οφείλεται στη γεωργική πολιτική της κυβέρνησης. Από την άλλη πλευρά, λένε στους αγρότες ότι το υψηλό κόστος των μεταποιημένων αγαθών, οφείλεται στην εργατική πολιτική της κυβέρνησης. Αυτά είναι αρλούμπες! Είναι ένα παλιό πολιτικό τέχνασμα: «If you can’t convince ’em, confuse ’em»!