Ενδιαφέρουσα Άποψη – του Γιώργου Καλλινίκου*
Γιώργος Καλλινίκου
ΤΟ ΑΓΧΟΣ το οποίο έχει ο πρόεδρος Χριστόφιας δεν αποκρύβεται πλέον. Οι δηλώσεις του κατά την επιστροφή του από την Αθήνα είναι αρκούντως αποκαλυπτικές: «Η επίσκεψη, αν εκτιμήσει κανένας τους στόχους και την υλοποίησή τους, παρ’ όλο που δεν θέλω να χρησιμοποιώ βαρύγδουπες λέξεις, θε- ωρώ ότι ήταν απόλυτα επιτυχής». Πρόσθεσε ακόμη ότι «υπήρξε πλήρης συναντίληψη και έχει εκφραστεί και δημόσια η πλήρης υποστήριξη στον πρόεδρο της Δημοκρατίας, στην πολιτική την οποία ακολουθεί στη διάρκεια των συνομιλιών. Θέλω να ευχαριστήσω θερμά τον πρωθυπουργό και την ελληνική κυβέρνηση γι’ αυτή την πλήρη και αμέριστη συμπαράσταση».
Μόνο αν είναι κάποιος αφελής θα ανέμενε στις δημόσιες τοποθετήσεις του Έλληνα πρωθυπουργού να εκφραζόταν οτιδήποτε άλλο εκτός από «πλήρης υποστήριξη». Δεν υπήρχε περίπτωση στο παρελθόν που είτε η Αθήνα είτε η Λευκωσία να εξέφρασαν δημοσίως μετά από κάποια συνάντηση των ηγεσιών τους, οτιδήποτε άλλο παρά συναντίληψη και συμπαράσταση. Ακόμη και σε εκείνες τις περιπτώσεις που στο παρελθόν μπορεί να υπήρχε διαφορετική αντίληψη των εξελίξεων, δημοσίως μετά από κάποια συνάντηση του προέδρου της Κ.Δ. και του πρωθυπουργού της Ελλάδας η όποια διαφωνία, μικρή ή μεγάλη, απεκρύβετο. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις ο Έλληνας πρωθυπουργός τήρησε διαφορετική στάση. Απλώς επισημαίνεται το γεγονός διότι είναι εμφανές πως ο Κύπριος πρόεδρος επιχειρεί να χρησιμοποιήσει αυτή την εκφρασθείσα συμπαράσταση για εσωτερική κατανάλωση και ως επιχείρημα έναντι των μαζικών επικρίσεων που δέχεται από το σύνολο σχεδόν των κυπριακών κομμάτων τον τελευταίο καιρό.
|
Οι «βαρύγδουπες λέξεις» του Χριστόφια αντανακλούν τη βαρύγδουπη αποτυχία |
Το άγχος που διακατέχει τον πρόεδρο Χριστόφια, τον ωθεί ενώ λέει ότι δεν θέλει να χρησιμοποιεί «βαρύγδουπες λέξεις», να χαρακτηρίζει την επίσκεψή του στην Αθήνα «απόλυτα επιτυχή». Θα μπορούσε δηλαδή η επίσκεψη να ήταν και αποτυχημένη; Και πώς θα ήταν αν ήταν αποτυχημένη; Τι θα έπρεπε δηλαδή να είχε συμβεί ώστε να μπορούσε να θεωρηθεί η επίσκεψη αποτυχημένη; Αν ο Πρόεδρος χαρακτηρίζει την επίσκεψη επιτυχημένη διότι ο Παπανδρέου συμφώνησε να έρθει στην Κύπρο για να συζητήσει με όλη την πολιτική ηγεσία πρέπει ο καθένας να διερωτηθεί αν θα ήταν δυνατό να αρνηθεί. Ο Έλληνας πρωθυπουργός είχε μόνος του αποφασίσει να πραγματοποιήσει στην Κύπρο την πρώτη του επίσημη επίσκεψη μόλις ανέλαβε καθήκοντα και είχε δεσμευθεί ότι θα βρίσκεται δίπλα μας κάθε στιγμή. Επομένως, δεν υπήρχε περίπτωση να έλεγε όχι, διότι κάτι τέτοιο θα τον εξέθετε και ο σημερινός πρωθυπουργός είναι πολύ προσεκτικός σε κάτι τέτοια. Αν πάλι ο Πρόεδρος θεωρεί επιτυχία την απόφαση για σύσταση ελλαδικής ομάδας νομικών που θα συνδράμει την προσπάθειά του, τότε μάλλον δεν εκτιμά σωστά τα γεγονότα, διότι απλού- στατα η εν λόγω απόφαση τον αφήνει εκτεθειμένο, αφού ενώ επί δύο χρόνια ήταν αρνητικός σε ανάλογο αίτημα συγκυβερνώντων και αντιπολίτευσης, τώρα επιχαίρει για την ελληνική απόφαση.
Ίσως ο κάθε αναγνώστης να διερωτάται γιατί αναλώνουμε τόσο χώρο για να αποδείξουμε το μέγεθος του άγχους που διακατέχει τον Πρόεδρο. Ο λόγος είναι προφανής. Όταν ο Πρόεδρος μετά από ενάμιση χρόνο προσπαθειών στο Κυπριακό παρουσιάζεται με τόσο άγχος, είναι πρόδηλο ότι προέρ- χεται από την αποτυχία των προσπαθειών του και από την εντονότατη κριτική που δέχεται. Και όταν κάποιος πολιτικός (και δη ο αρχηγός ενός κράτους) διακατέχεται από τέτοιο άγχος είναι πολύ πιθανό να προβεί και σε άλλες λανθασμένες ενέργειες. Επομένως, πρέπει ο καθένας και να ανησυχεί και να καιροφυλακτεί.
* Ο Γιώργος Καλλινίκου είναι δημοσιογράφος – αρθρογράφος. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Ο Φιλελεύθερος” την 21η Ιανουαρίου 2010.