Ο κ. Έρογλου προεκλογικά είχε διακηρύξει ότι θα «τρελάνει» τον κ. Χριστοφια στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, σε βαθμό που θα τον υποχρέωνε να αποχωρήσει. Δεν ξέρω αν ο κ. Χριστόφιας τελικά θα αναγκαστεί να αποχωρήσει, εκείνο που φαίνεται όμως από τα πρώτα δείγματα γραφής είναι ότι ο κ. Έρογλου δεν έχει καμία διάθεση να πάει κόντρα στη στρατηγική Ερτογάν να βρίσκεται ένα βήμα μπροστά από εμάς.
Σε αντίθεση λοιπόν με την Τουρκία και τον κ. Έρογλου, το δικό μας πολιτικό σύστημα, όταν πείστηκε πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο «διαλλακτικός» Ταλάτ δεν είχε πλέον πιθανότητες εκλογής, πήρε στο εσωτερικό θέσεις μάχης, θεωρώντας ότι το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να προετοιμαστεί για τις επερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Αντιπαλότητα που εδραιώνεται, εφόσον ο καθένας πιστεύει ότι έτσι αποκτά εκλογικά ερείσματα.
Σημαντικό όμως είναι να κοιτάξουμε τη νέα πραγματικότητα με τα μάτια ενός ξένου παρατηρητή. Επανέρχομαι για τον σκοπό αυτόν στον κ. Γκάλβεστον, τον συμπαθή εκείνον Ισλανδό, ο οποίος παρακολουθεί για δεκαετίες το Κυπριακό από βίτσιο και είναι κατά κύριο λόγο θετικά διακείμενος προς την πλευρά μας. Υπενθυμίζω ότι ο κ. Γκάλβεστον είναι φανταστικό πρόσωπο που πρωτοεμφανίστηκε σε αυτή τη στήλη στις 13/9/09, στο άρθρο «Ιδέες και Ιδεοληψίες».
|
Η Τουρκία εξαγνίζει τον κ. Έρογλου και εμείς τσακωνόμαστε για τον κ. Αιμιλίου!
|
Ο κ. Γκάλβεστον, λοιπόν, ανησυχούσε και αυτός για την εκλογή Έρογλου, αφού είχε πεισθεί ότι ήταν πολύ σοβαρή η προοπτική να βρεθεί λύση του Κυπριακού από τους Χριστόφια και Ταλάτ. Θεώρησε την αλλαγή πισωγύρισμα. Ανέμενε όμως να δει τις πρώτες κινήσεις του νέου Τ/κ ηγέτη, για να αποκρυσταλλώσει άποψη. Ήθελε να διαπιστώσει αν η ελπίδα είχε όντως εξαφανιστεί.
Αμέσως μετά την ανάδειξη κ. Έρογλου, ο κ. Γκάλβεστον είδε το δικό μας Εθνικό Συμβούλιο να συνέρχεται σε πολλές και πολύωρες συνεδριάσεις, για να καταλήξει – όπως θεωρούσε – σε μια στρατηγική που θα δυσκόλευε και άλλο την Τουρκία. Και υπήρχαν πράγματα που θα μπορούσαν να συμφωνηθούν. Νέες πρωτοβουλίες, ουσιαστικές και επικοινωνιακές, ουσιαστική στροφή προς την Ευρώπη, υποβολή αίτησης για τον Συνεταιρισμό για την Ειρήνη και έναν σωρό άλλα που θα πίεζαν περαιτέρω την άλλη πλευρά.
Για τρεις βδομάδες και έξι-επτά συνεδρίες έμπαινε ο Ισλανδός στο Διαδίκτυο, για να ενημερωθεί πού κατέληξαν οι δικοί μας πεφωτισμένοι. Τζίφος. Την ώρα που η τουρκική πλευρά είχε το βάρος να δείξει σε όλο τον κόσμο ότι συνεχίζει να επιθυμεί έμπρακτα τη λύση (με τον κ. Ταλάτ αυτό πίστευε η διεθνής κοινότητα), οι δικοί μας κοκορομαχούσαν ατέρμονα, για να μην καταλήξουν πουθενά…
Το χώνεψε κι αυτό ο Γκάλβεστον. Το απέδωσε στο μεσογειακό μας ταμπεραμέντο. Το πραγματικό ζητούμενο της περιόδου, άλλωστε, ήταν το πρώτο δείγμα γραφής Έρογλου. Είδε με χαρά να προηγείται η σε καλό κλίμα επίσκεψη Ερτογάν στην πιεσμένη οικονομικά Αθήνα. Θεώρησε καλή κίνηση την πρόσκληση Έρογλου προς Χριστόφια για δείπνο, αν και παραξενεύτηκε αρχικά που ο δικός μας «δημοσιοσχεσάκιας» Πρόεδρος φερόταν να την απορρίπτει. Τελικά ενημερώθηκε ότι το δείπνο έγινε σε καλό κλίμα και ουδέτερο χώρο.
Ήρθε η μέρα των συνομιλιών. Ένα ήταν το θέμα για όλους: Ο κ. Έρογλου θα συνέχιζε από εκεί που είχε μείνει ο κ. Ταλάτ ή θα έθετε ζήτημα νέας διαπραγμάτευσης με άλλους όρους; Γ.γ. του ΟΗΕ, ειδικός αντιπρόσωπος, κ. Χριστόφιας και ο ίδιος ο κ. Έρογλου έδειξαν ποικιλοτρόπως ότι συμβαίνει το πρώτο.
Την ώρα λοιπόν που ο κ. Γκάλβεστον ανακουφίζεται, διότι θεωρεί ότι δεν πέθανε η ελπιδοφόρα διαδικασία, να που και πάλι κάνουμε το θαύμα μας. Επιτιθέμεθα κατά του γ.γ. που ευχήθηκε να καταλήξουμε σε λύση μέχρι το τέλος του χρόνου, διαπομπεύουμε ξανά τον ειδικό του αντιπρόσωπο και συζητούμε ατέρμονα μεταξύ μας, λες και είναι μόνοι μας που θα λύσουμε το ζήτημα. Την ώρα που η Τουρκία εξαγνίζει τον κ. Έρογλου, εμείς τσακωνόμαστε για τους όρους εντολής του κ. Αιμιλίου!
Το αν είναι ουσιαστική ή όχι η αποδοχή του κ. Έρογλου να συνεχίσουν οι συνομιλίες ως είχαν, θα φανεί στην πορεία. Ο κ. Γκάλβεστον, όμως, που είναι φανταστικός, αλλά και ο κάθε πραγματικός και σοβαρός παράγοντας, αυτό που βλέπει είναι την Τουρκία να παραμένει πιστή στη διακήρυξή της για σύντομη λύση και εμάς να παραμένουμε πιστοί στο να δείχνουμε ότι προσπαθούμε να κλοτσήσουμε την μπάλα μακριά, αγωνιζόμενοι διακαώς να χάσουμε και τα αυγά και τα πασχάλια.