Εδώ και αρκετά χρόνια, ειδικά μετά το 1992 και το Μάαστριχτ οπόταν η Ευρωπαϊκή Κοινότητα μετατράπηκε σε Ευρωπαϊκή Ένωση, διεξάγεται ένας τρομερής σημαντικότητας αλλά άγνωστος και ακήρυχτος πόλεμος. Η διελκυστίνδα μεταξύ Ευρώπης και Ηνωμένων Πολιτειών για την επικράτηση σε επίπεδο τεχνολογίας, γνώσης, παραγωγικότητας, ανταγωνιστικότητας και τελικής οικονομικής επικράτησης. Σε αυτό τον αγώνα, πρωταγωνιστές είναι οι Γαλλογερμανοί, με αρκετούς Ευρωπαίους συνοδοιπόρους, και ενίοτε υπονομευτές οι Βρετανοί και άλλοι ευρωσκεπτικιστές αριστεροί και ακροδεξιοί Ευρωπαίοι.
Η Ευρώπη, για να πετύχει τον πραγματικό της στόχο – που δεν ομολογεί αλλά σαφώς έχει – δημιούργησε την στρατηγική της Λισαβόνας, τα κριτήρια του Μάαστριχτ, την κοινωνία της γνώσης, προγράμματα δραστήριας γήρανσης και ουσιαστικής αξιοποίησης των γυναικών και το ευρώ ως ενιαίο νόμισμα. Έχοντας πάντα ως απώτερο αντικείμενο να αξιοποιήσει την πολύ καλή γνώση των πολλών, για να αναμετρηθεί με την καλύτερη και προνομιακή γνώση των λίγων που παρατηρείται στις ΗΠΑ. Από την άλλη οι ΗΠΑ, με αλαζονεία και έπαρση, εξάντλησαν όλες τους τις δυνάμεις στην ανάπτυξη της στρατιωτικής τεχνολογίας, για να εδραιώσουν την παντοδυναμία τους, και επένδυσαν τα πάντα στον έλεγχο παραδοσιακών ενεργειακών πόρων, προκειμένου να εγκαθιδρύσουν ένα κόσμο που θα εξαρτά την επιβίωση του σε αυτές.
Την ώρα που εν μέσω οικονομικής δυσπραγίας και με σχεδόν γελοιοποιημένο τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας, η Αμερική έχει κάνει πολλά βήματα πίσω, η γηραιά ήπειρος δεν έχει φτάσει σε καμία περίπτωση στη νίκη. Πολλά όμως είναι τα στοιχεία που δείχνουν ότι δεν είμαστε μακρυά από το matchpoint του αγώνα της επικράτησης που παίζεται σε αυτή την χρονική περίοδο της παγκόσμιας ιστορίας, το οποίο και θα παιχθεί μετά που η οικονομική κρίση που διανύουμε ολοκληρώσει τον κύκλο της.
|
Οι Αμερικάνοι δωρίζουν στους Ιταλούς την Chrysler για να σωθει… |
Πριν λίγες μέρες η Κυβέρνηση Ομπάμα ξεκίνησε την διαδικασία για να οδηγήσει σε πτώχευση τον κολοσσό των αυτοκινήτων Chrysler, προκειμένου να παραχωρήσει το 20% των μετοχών και όλο το management στην ιταλική Fiat. Ως αντάλλαγμα, η αμερικανική κυβέρνηση ζητά δέσμευση της Fiat ότι θα κατασκευάζει αυτοκίνητα σε αμερικανικό έδαφος, αλλά και – το κυριότερο – ότι τα αυτοκίνητα αυτά θα διαθέτουν την νέα τεχνολογία οικονομίας καυσίμων και προστασίας του περιβάλλοντος που οι Ιταλοί ετοιμάζονται να λανσάρουν παγκοσμίως. Η σοκαριστική αυτή τεχνολογική ήττα των ΗΠΑ ακολουθεί τον καλπασμό της γερμανικής T-Mobile μέσα στην αγορά κινητής τηλεφωνίας της Αμερικής, την πρωτοκαθεδρία των Ευρωπαίων Σουηδών και Φιλανδών στις συσκευές κινητών, αλλά και την σημαντική διείσδυση της γαλλικής Societe Generale και της βρετανικής Barklay’s που μάζεψε τα καλά κομμάτια της Lehman Brothers. Ταυτόχρονα, το BBC έχει υποσκελίσει σε εγκυρότητα κάθε Αμερικάνικο ειδησεογραφικό κολοσσό.
Η Ευρώπη μπορεί ακόμη να δείχνει υπερβάλλον σεβασμό προς τα έξω για την Αμερική, αλλά είναι προφανές ότι διεισδύει στην υποτιθέμενη υπερδύναμη πολύ πονηρά. Το ότι έφτασε ο Ομπάμα να επιζητεί την τεχνογνωσία των πλέον ανοργάνωτων Ευρωπαίων, των Ιταλών, κάτι λέει στην μάχη της γνωσιολογικής και τεχνολογικής επικράτησης.
Το 2012, όταν πιθανόν και θα είμαστε στην καυτή περίοδο του αγώνα ανάμεσα στην Ευρώπη και την Αμερική, προεδρεύουσα χώρα στην Ευρώπη θα είναι η Κύπρος. Και προεδρεύων ηγέτης ο κ. Δημήτρης Χριστόφιας. Αυτός δηλαδή που κυβερνά ένα κράτος χωρίς να θεωρεί σωστό τον τρόπο που λειτουργεί, θα κληθεί να ηγηθεί κατά την κρίσιμη στιγμή την Ευρώπη, της οποίας τους στόχους και την λειτουργία ασφαλώς και δεν συμμερίζεται.
Το κόμμα του προέδρου μας, θεωρεί την κοινωνία της γνώσης και την στρατηγική της Λισαβόνας όνειδος για τις αξίες του ουμανισμού και της ανθρωπιστικής παιδείας. Πιστεύει ότι το σύγχρονο που επικαλείται η Ευρώπη είναι Μεσαίωνας. Κατέρχεται στις Ευρωεκλογές με το σύνθημα ¨Όποιος διεκδικεί κερδίζει”, επιχειρώντας με αυτό τον τρόπο να κρύψει τον Ευρωσκεπτικισμό του. Αλήθεια, τι πραγματικά διεκδικεί; Γιατί αυτός που αγωνίζεται για να αποδυναμώσει την Ευρώπη, είναι αυτός που δεν θέλει εμείς να νικήσουμε στην μεγάλη μάχη που διεξάγεται. Είναι αυτός που, είτε ακροδεξιός είναι είτε αριστερός, αντί να διεκδικεί “σφυρίζει κλέφτικα”, προκειμένου η Αμερική να επικρατήσει…