Ομολογώ ότι ως θέση αρχής δεν με βρίσκει σύμφωνη αυτή η très comme il faut διαδικασία, όπου οι εκλεγμένοι Πρόεδροι και οι διορισμένοι υπουργοί αποχωρούν από τα δρώμενα των κομμάτων τους, ως δήθεν διαπιστευτήριο ότι έτσι γίνονται υπηρέτες όλων των Κυπρίων. Αντιλαμβάνομαι γιατί ο Γλαύκος Κληρίδης καθιέρωσε τη «μόδα» το 1998 επιχειρώντας έτσι να αποτάξει τον μεγάλο διχασμό που προηγήθηκε. Τόσο ο ίδιος όμως, όσο και ο Τάσσος Παπαδόπουλος, ο Δημήτρης Χριστόφιας και τώρα ο Νίκος Αναστασιάδης, αλλά και ευρύτερα η κοινωνία η κυβέρνηση και η προεδρία έχασαν και χάνουν από αυτή τη διαδικασία.
Πρώτο, διότι ο κόσμος ορθά και λογικά δεν «αγοράζει» ότι απέκοψαν τον ομφάλιο λώρο με το κόμμα το οποίο ηγούνταν, άρα η κίνηση δεν έχει αντίκρισμα. Δεύτερο, διότι είναι από τα κόμματά τους που αντλούν την πλειοψηφία των υπουργών και συνεργατών τους, αποψιλώνοντάς τα. Τρίτο, διότι αυτομάτως θέτουν την κυβέρνησή τους σε θέση μικροκομματικού ανταγωνισμού με το ίδιο το κόμμα τους. Τέταρτο και κυριότερο, ωστόσο, είναι ότι με τον τρόπο αυτό χάνουν και οι Πρόεδροι και οι υπουργοί τους τη μόνη επαφή με την κοινωνία που είχαν στη συντριπτική τους πλειοψηφία προηγουμένως. Χαρακτηριστικά «έγκλειστου» στον λόφο του Προεδρικού παρουσίασαν όλοι ανεξαιρέτως οι προηγούμενοι, αλλά και ο νυν Πρόεδρος στη μικρή μέχρι σήμερα εκεί παραμονή του, όπως και η πλειοψηφία των κατά καιρούς υπουργών. Τους κατατρώει τόσο πολύ η πολύ απαιτητική κυβερνητική γραφειοκρατία και «χάνουν» το τι συμβαίνει εκεί έξω.
Μπορεί να ακούγονται φιλοσοφικά τα πιο πάνω, μιας και η πραγματικότητα είναι ήδη διαμορφωμένη και διαφορετική, αλλά τα αναφέρω γιατί πιστεύω ότι ο Δημοκρατικός Συναγερμός αυτές τις μέρες που ολοκληρώνει το νέο του σχήμα, θα πρέπει να λάβει τα παθήματα του παρελθόντος πολύ σοβαρά υπόψη, επανακαθορίζοντας τον ρόλο του ως το κόμμα της συμπολίτευσης.
|
Ο Συναγερμός οφείλει να παράγει πολιτική και να είναι ένα βήμα μπροστά από την κυβέρνηση |
Μια νέα ηγεσία ενός κόμματος με Πρόεδρο Δημοκρατίας από τα σπλάχνα του, έχει αναμφίβολα τρεις βασικές προτεραιότητες. Να είναι η μεγάλη ασπίδα προστασίας και το δόρυ του Προέδρου και της κυβέρνησης στην καθημερινή πολιτικής μάχη, να καταστεί εστία συνεννόησης με τα συνεργαζόμενα κόμματα και τη Βουλή, αλλά και να είναι ο ανοικτός και μεγάλος δίαυλος επικοινωνίας με την κοινωνία. Και τα τρία μπορούν να έχουν επιτυχία, μόνο αν είναι αγαστή η συνεργασία και επικοινωνία με την κυβέρνηση. Όπως επίσης και εάν το κόμμα από τη μία δεν χρησιμοποιεί την κυβέρνηση για να τις φορτώνει εύκολα όλα τα κακά και η κυβέρνηση από την πλευρά της δεν επικαλείται το κόμμα για να σκεπάσει τις δικές της αδυναμίες. Κυρίως, να μη θυσιάζονται αναγκαίες και ευεργετικές πολιτικές στον βωμό του λαϊκισμού και του κομματικού συμφέροντος. Δείτε μόνο τι έγινε στην τελευταία κυβέρνηση, με πρώτο υπαίτιο τον ίδιο τον πρόεδρο Χριστόφια.
Στην κατάσταση της οικονομικής δυσπραγίας στην οποία έχει εισέλθει ο τόπος όμως, ο Δημοκρατικός Συναγερμός έχει ακόμη ένα ρόλο να επιτελέσει, εξαιρετικά πιο σημαντικό. Να διατηρήσει τον χαρακτήρα κόμματος παραγωγής πολιτικής, προκειμένου να βρίσκεται σε σημαντικές περιπτώσεις ένα βήμα πιο μπροστά από την κυβέρνηση. Αλίμονο εάν ο ΔΗΣΥ πατήσει την μπανανόφλουδα του λαϊκισμού και της προσπάθειας βολέματος ημετέρων. Από τον λαϊκισμό ούτως ή άλλως δεν θα έχει καθόλου να κερδίσει, μιας και πάντα οι υπόλοιποι θα έχουν την ευχέρεια να είναι πρωταθλητές, ενώ θέσεις για βόλεμα δεν υπάρχουν.
Το στοίχημα για τον νέο ΔΗΣΥ είναι να πείσει για τη σοβαρότητα και την ευθύνη με την οποία αντιμετωπίζει την κατάσταση. Να είναι αυτός που ανοίγει τον δρόμο και όχι αυτός που φρενάρει τις διαρθρωτικές αλλαγές που τόσο έχει ανάγκη ο τόπος. Να επικρίνει την κυβέρνηση εκεί που την βλέπει να ολιγωρεί και να της παρουσιάζει την αληθινή διάσταση της κοινωνικής πραγματικότητας, όταν Πρόεδρος και υπουργοί αδυνατούν να τη διακρίνουν.
Οφείλω να πιστώσω τον κ. Νεοφύτου, ότι με τη θέση ότι κοινωνική πολιτική δεν μπορεί να γίνεται με εξαιρέσεις από «κούρεμα» που θα πληρώσουν συγκεκριμένοι ιδιώτες καταθέτες, αλλά και τη στάση έναντι στο νομοσχέδιο για τη φορολόγηση ακινήτων έδωσε τέτοια δείγματα γραφής. Το θέμα είναι ολόκληρος ο ΔΗΣΥ να συνεχίσει έτσι.