Άρθρο στην Εφημερίδα “Ο Φιλελεύθερος”
Αναμφίβολα ο Δημοκρατικός Συναγερμός πέρασε μια μεγάλη κρίση στις προεδρικές εκλογές. Πριν από τον πρώτο γύρο, μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου, αλλά και μετά από την εκλογή του Νίκου Χριστοδουλίδη.
Η κρίση αυτή, η διάσπαση των εκλογών, δεν ήταν μεμονωμένο γεγονός. Ήταν, κατά τη γνώμη μου, το απότοκο μιας πορείας δεκαετιών με συνεχείς μικρές ή μεγάλες φθορές που απομάκρυναν τη βάση από την ηγεσία του κόμματος. Φθορές και αστοχίες σε κυβερνητικό και κομματικό επίπεδο που, δυστυχώς, κηλίδωσαν την μεγάλη προσφορά της παράταξης στον τόπο.
Σπρώχθηκαν με αυτό τον τρόπο πολλοί άνθρωποι, ειδικά νέοι, σε πιο δεξιές επιλογές. Από την άλλη, μέλη της ευρύτερης κοινωνίας που ταυτίστηκαν με την παράταξη και πρόσφεραν σε αυτή, ένοιωσαν αφιλόξενα και απομακρύνθηκαν, επιλέγοντας κυρίως την αδράνεια.
Είναι σε όλους μας έντονη η αίσθηση ότι τα πράγματα δεν έπρεπε να γίνουν όπως έγιναν. Και, είμαι βέβαιος, κανείς Συναγερμικός δεν νοιώθει νικητής από τα όσα έγιναν στις προεδρικές. Ούτε ακόμη και όσοι επέλεξαν τον Νίκο Χριστοδουλίδη από την πρώτη Κυριακή.
Η ενότητα στον ΔΗΣΥ δεν είναι και δεν μπορεί να είναι σχήμα λόγου, δεν είναι λέξη κενή περιεχομένου. Την ενότητα μπορούν να την θεμελιώνουν και να την περιφρουρούν αποκλειστικά και μόνο οι ιδέες μας και οι αξίες μας.
Όλοι και όλες που μεγαλώσαμε και ανδρωθήκαμε σε αυτό το κόμμα, ξέρουμε ακριβώς για ποιο πράγμα μιλώ. Καθώς μοιραζόμαστε το ίδιο συναίσθημα της απώλειας.
Είναι γι’ αυτό το λόγο που όλοι σήμερα νιώθουμε την ανάγκη να τονίσουμε την ενότητα. Είναι ειλικρινής η αγωνία μας. Η ενότητα, όμως, δεν είναι και δεν μπορεί να είναι σχήμα λόγου, δεν είναι λέξη κενή περιεχομένου. Την ενότητα μπορούν να την θεμελιώνουν και να την περιφρουρούν αποκλειστικά και μόνο οι ιδέες μας και οι αξίες μας.
Η κοινή συναγερμική ταυτότητα, το ποιοι είμαστε από το 1976. Η κοινή υπερηφάνεια για ό,τι καταφέραμε μαζί. Γι’ αυτά όλα που είμαστε όταν είμαστε μαζί. Και για όσα μπορούμε μαζί να πετύχουμε στο μέλλον.
Η κυρίαρχη ανησυχία σήμερα, είναι αν κρατά ακόμα γερά ή αν έσπασε το νήμα των σπουδαίων αγώνων, των αξιών που μας ενώνει.
Πολλοί μιλούν για τις αρχές μας και την Κληριδική φιλοσοφία, λίγοι όμως περιγράφουν το τι πραγματικά εκπροσωπούμε:
Είναι η γενναία υπέρβαση του διχασμού της δεκαετίας του 60 και το 70. Η θεμελίωση της δημοκρατίας και των ατομικών δικαιωμάτων.
Είναι η εξίσου γενναία υποστήριξη του δυναμικού συμβιβασμού για το Κυπριακό, ως μόνη ρεαλιστική προϋπόθεση επιβίωσης του κυπριακού ελληνισμού. Ο πατριωτικός ρεαλισμός. Η ξεροκέφαλη άρνησή μας να συμβιβαστούμε με την κατοχή και την διχοτόμηση. Ο ΔΗΣΥ δεν μπορεί επ’ ουδενί να δεχθεί να παραχωρηθεί η μισή Κύπρος στην Τουρκία και να αποκτήσουμε σύνορα εντός της Κύπρου με αυτήν. Παύει να έχει λόγο ύπαρξης ακόμη και με τη σκέψη να αποδεχθεί κάτι τέτοιο.
Είναι η αποστολή μας να υπερασπιστούμε και να προάγουμε την εθνική ταυτότητα των Ελλήνων της Κύπρου. Είναι ελληνικό κόμμα ο Δημοκρατικός Συναγερμός, με βάση και το Σύνταγμα της χώρας. Ήταν πολύ μεγάλο λάθος αυτό που έκαναν ορισμένοι μετά το 2004, να θεωρήσουν ότι η ελληνική μας ταυτότητα θα μπορούσε να λειτουργήσει εις βάρος της επιθυμίας μας για τη λύση. Αντίθετα, η εθνική μας αποστολή είναι ο λόγος που επιζητούμε την επανένωση του τόπου.
Είναι η εξωστρέφεια της χώρας, ο δυτικός προσανατολισμός. Το όραμα για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σε μια εποχή που κανένας δεν το πίστευε, το οποίο και κάναμε πράξη.
Είναι η επιμονή μας σε μια ελεύθερη δυνατή οικονομία που θα δίνει όλα τα εφόδια στη μεσαία τάξη και τους νέους μας να προοδεύουν και να ευημερούν. Η τεράστια προσπάθεια για ανασύνταξη μιας χρεοκοπημένης χώρας, και η έξοδος από το μνημόνιο σε δυόμιση μόλις χρόνια, για να ορθοποδήσει οικονομικά η Κύπρος και οι πολίτες της.
Είναι ο συνεχής αγώνας για να θωρακίζεται η οικονομική και κοινωνική αξιοπρέπεια κάθε πολίτη και κάθε κοινωνικής ομάδας. Η υπεράσπιση κάθε μορφής ελευθερίας, συλλογικής αλλά και ατομικής. Εμείς πιστεύουμε στο άτομο, τις δυνατότητες και τις προσδοκίες του.
Είναι, τέλος, η συνεχής και συνεπής, επίμονη κατάθεση θέσεων και προτάσεων για το συνεχή εκσυγχρονισμό και τη διακυβέρνηση της χώρας, κόντρα στη μόδα των εύκολων απολιτίκ εντυπώσεων και του συναισθηματικού λαϊκισμού.
Αυτά μας ενώνουν. Χωρίς τα πιο πάνω δεν υπάρχει Συναγερμός. Αυτές είναι οι παρακαταθήκες του Γλαύκου Κληρίδη που οφείλουμε να διαφυλάξουμε.
Ο Κληρίδης άλλωστε, δεν θα ήθελε ποτέ να γίνει εικόνισμα για να τον προσκυνούμε. Ο Κληρίδης είναι οι ιδέες και η φιλοσοφία του. Και ο Συναγερμός είναι η φιλελεύθερη πατριωτική παράταξη του τόπου. Το μοναδικό πραγματικό μας κεφάλαιο είναι το αξιακό μας υπόβαθρο.
Στο περσινό συνέδριο, επαναφέραμε την ιδεολογία μας. Δεν είναι όμως αρκετό το να έχουμε πλέον ένα ιδεολογικό μανιφέστο που συνοδεύει την διακήρυξη αρχών μας. Οφείλουμε αυτές να τις προβάλλουμε και να τις υπηρετούμε κάθε μέρα με τις πράξεις και τις τοποθετήσεις μας.
Ο Δημοκρατικός Συναγερμός μπορεί να ξαναγίνει μεγάλος, σοβαρός και αυθεντικός. Αυθεντικός για να έχει ξανά ως προμετωπίδα τις αρχές και τις αξίες του που με συνέπεια θα αποτελούν το θεμέλιο των σύγχρονων πολιτικών του. Σοβαρός στην πολιτική του παρέμβαση, το πολιτικό του βάθος, το όραμα και τις προτάσεις μας για το μέλλον της χώρας. Μεγάλος, φέρνοντας ξανά πίσω όσους έχουν απομακρυνθεί από την παράταξη, αλλά και απευθυνόμενος στην ευρύτερη κοινωνία. Ο ΔΗΣΥ είναι καταδικασμένος να ηγείται και όχι να άγεται.
Θα το καταφέρουμε με περισσότερη δημοκρατία, συλλογικότητα και διαφάνεια. Έχουμε σήμερα στον ΔΗΣΥ μια ευκαιρία να επανεκκινήσουμε την παράταξη και να την φέρουμε στο σημείο που της αξίζει. Αυτή η ευκαιρία δεν πρέπει να πάει χαμένη.
Να διασφαλίσουμε ότι πλέον δεν υπάρχουν αποκλεισμοί. Αλλά μια πολιτική πανστρατιά με κοινή πολιτική στάση που θα μας βγάλει ξανά περήφανους και γεμάτους αυτοπεποίθηση στην κοινωνία.
Είμαι αισιόδοξος για το μέλλον του Συναγερμού και πιστεύω ότι κάθε Συναγερμικός πρέπει να είναι. Μπορούμε να ξεκινάμε κάθε εκλογές με στόχο την άνοδο και όχι τον περιορισμό της απώλειας. Φτάνει να συμπληρώσουμε την ηγεσία με τον σωστό τρόπο και τα σωστά κριτήρια και να κοιτάζουμε πλέον μόνο μπροστά. Ακόμη και οι ψηφοφόροι των άλλων κομμάτων άλλωστε, αναγνωρίζουν ότι ο Συναγερμός αποτελεί τον εγγυητή της ασφάλειας, της σταθερότητας και της προοπτικής για την Κύπρο μας.
Όσους απαρτιζουμε αυτή την μεγάλη παράταξη, μάς ενώνει αυτό το νημα των σπουδαίων αγώνων, των αρχών και των αξιών μας. Κυρίως, μας ενώνει η αγωνία για το μέλλον αυτού του τόπου, της κοινωνίας, του Κυπριακού Ελληνισμού. Αυτό το νήμα δεν έσπασε. Πρέπει όμως, όλοι μαζί, να το κάνουμε ξανά πολύ πιο δυνατό και ισχυρό.