Ενδιαφέρουσα Άποψη – του Σταύρου Χριστοδούλου*
Η αρχή είναι το ήμισι του παντός.
Αθκειασερός παπάς θάφκει τζιαι ζωντανούς.
Μάζευε και ας είν’ και ρώγες.
Η αλήθεια είναι κουτσή, αλλά φτάνει στην κορφή.
Όποιος γελά τελευταίος γελά καλύτερα.
Η ανάγκη κάνει το παλικάρι.
Για χάρη του βασιλικού ποτίζεται και η γλάστρα.
Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη.
Η γλώσσα κόκαλα δεν έχει μα κόκαλα τσακίζει.
Ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται.
Η γριά η κότα έχει το ζουμί.
Απόν αππέξω του χορού, πολλά τραούθκια ξέρει.
Η δουλειά δεν είναι ντροπή.
Το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται.
Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο.
Κάλλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρει.
Η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Ο βήχας και ο παράς δεν κρύβονται.
Η ισχύς εν τη ενώσει.
|
Όποιος ψάχνει τα συμπεράσματα από την επίσκεψη Παπανδρέου στην Κύπρο δεν έχει παρά να ανατρέξει στον πλούτο της λαϊκής σοφίας. |
Νηστικό αρκούδι δεν χορεύει.
Η καθαριότητα είναι μισή αρχοντιά.
Άλλος έχει τ’ όνομα και άλλος τη χάρη.
Η καλή μέρα απ’ το πρωί φαίνεται.
Δώκε θάρρος του χωρκάτη να μπει με τες ποΐνες στο κρεβάτι.
Αλλού τα κακαρίσματα και αλλού γεννούν οι κότες.
Η καλή νοικοκυρά είναι δούλα και κυρά.
Αν έχεις τέτοιους φίλους τι τους θέλεις τους εχθρούς.
Η κότα έκανε τ’ αβγό ή το αβγό την κότα;
Έλα παππού να σου δείξω τ’ αμπέλια σου.
Αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει.
Ή μικρός-μικρός παντρέψου ή μικρός καλογερέψου.
Αν δεν βρέξεις κώλο ψάρια δεν τρως.
Ήβρες φαΐ φάε, ήβρες ξύλο φύε.
Η νύχτα βγάζει επίσκοπο κι η αυγή μητροπολίτη.
Από ’ξω κούκλα κι από μέσα πανούκλα.
Ή παπάς-παπάς, ή ζευγάς-ζευγάς.
Βρήκαμε παπά, ας θάψουμε καμπόσους.
Η πολλή δουλειά τρώει τον αφέντη.
Είπαν του πελλέ, τζιαι επέλλανεν τέλεια.
Δείξε μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι.
Ή στραβός ειν’ ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε.
Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη.
Η τιμή τιμή δεν έχει και χαράς τον που την έχει.
Πού σου νέφκω, πού πάεις.
Από το στόμα σου και στου Θεού τ’ αφτί.
Η τρέλα δεν πάει στα βουνά.
Για χάρη του βασιλικού ποτίζεται και η γλάστρα.
Η φτώχεια θέλει καλοπέραση.
Στους στραβούς κυβερνάει ο μονόφθαλμος.
Μεγάλον βούκκον φάε, μεγάλον λόον μεν πεις.
Η Κύπρος αποφασίζει, η Ελλάδα συμπαρίσταται.
* Ο Σταύρος Χριστοδούλου είναι Υπεύθυνος Περιοδικών του Ομίλου “Φιλελεύθερος”. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα “Ο Φιλελεύθερος” την 18η Απριλίου 2010
• Παρακαλώ πέστε μου:
Πώς είναι δυνατόν να μετατραπεί ένας Σύλλογος Συνταξιούχων, λ.χ. ο Σύνδεσμος Συνταξιούχων Διπλωματικών Υπαλλήλων, σε καταναλωτικό Συνεταιρισμό, που να πετυχαίνει είτε άτοκες δόσεις σε αγαθά ή και ειδικές χαμηλές τιμές στα μέλη του;
Τι διαδικασία ακολουθείται; Τι σχετικά νομικά κείμενα υπάρχουν;
Με τι επιχειρήματα και με τι δεδομένα μπορεί κανείς να κάνει μια απόλυτα πειστική εισήγηση στο Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδέσμου;
•
baskin
Μαΐου 8th, 2010 on 19:59
Θέτετε ένα σύνθετο και σημαντικό θέμα. Δεν γνωρίζω τα νομικά κείμενα, αλλά πιστεύω ότι οι μηχανισμοί που αναφέρετε δεν χρειάζονται ιδιαίτερη νομική υπόσταση για να λειτουργήσουν.
Το θέμα είναι κατ’ εμένα η συνειδητοποίηση της ισχύος του καταναλωτή ειδικά όταν συνεταιρίζεται. Πιστεύω ότι απλά χρειάζεται απαγκίστρωση από τον διακοσμητικό ρόλο που έχουν όλοι οι σύλλογοι και απευθείας επαφή και διαπραγμάτευση με τις επιχειρήσεις. Επιβράβευση αυτών των επιχειρήσεων που συμμετέχουν και απομόνωση των καρτέλ με ταυτόχρονη ανάπτυξη καταναλωτικής κουλτούρας.