H σιωπηλή πλειοψηφία χρειάζεται απλά πράγματα: Μία κυβέρνηση και μία Βουλή που θα εξασφαλίζουν σταθερότητα, θα συμπεριφέρονται έντιμα σε όλα τα επίπεδα, θα στηρίζουν την κυπριακή οικογένεια, θα οδηγούν αντί να ακολουθούν την κοινωνία.

Πιστεύω ότι η πλειοψηφία του κόσμου που σήμερα ταλαντεύεται θα επιλέξει να στηρίξει αντί να εγκαταλείψει το πολιτικό του σπίτι, κάνοντας επιλογές εντός Συναγερμού που θα τον διορθώνουν.

Ποσό ασχολείται η δημόσια συζήτηση με όλα εκείνα που θα επηρεάσουν άμεσα την ζωή του καθενός από εμάς, των παιδιών και των εγγονιών μας; Σχεδόν καθόλου. Η επιχείρηση επιβολής της αντίληψης για τη «χειρότερη χώρα στον κόσμο», όσο και αν δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα, πουλάει.

Έχουμε φτάσει στο σημείο αυτοαποκαλούμενοι φιλελεύθεροι να συμμερίζονται αναρχικά, αντιεξουσιαστικά ρεύματα ως εναλλακτική επιλογή. Η αντίδραση όμως δεν μπορεί να είναι τυφλή. Αυτό που χρειαζόμαστε σήμερα είναι να διορθώσουμε και να κτίσουμε την πολιτική από την αρχή.

Πρόταση Νόμου – Η Μεγαλύτερη Τομή για τη Διαφάνεια και Λογοδοσία στο Κράτος.
Kάθε πράξη Δημόσιου Φορέα, διοικητική ή οικονομική, αποκτά ισχύ μόνο εφόσον αναρτηθεί στο πρόγραμμα «Διαφάνεια».
Η αξιοπιστία των θεσμών, θα επιτευχθεί μόνο με πράξεις.

Λίγοι κατάφεραν να συνειδητοποιήσουν και να διαχειριστούν τη διπλή ιδιότητα που έχουμε από το 1960. Την ισορροπία μεταξύ της ιστορικής εθνικής ταυτότητας του Έλληνα και της ιδιότητας του πολίτη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αντιθέτως, ζούμε μεταξύ δύο πολυπληθών άκρων. 

Ο Συναγερμός ονομάστηκε το 1976 Δημοκρατικός, για να εμπεδωθεί στην Κύπρο η δημοκρατία. Σήμερα, απαιτείται πολιτικός συναγερμός, για να αποκατασταθεί στην Κύπρο ο θεσμός της πολιτικής.

Ναι, ο Δημοκρατικός Συναγερμός ήταν, είναι και πρέπει να μείνει το κόμμα αρχών που καθόρισε ο Γλαύκος Κληρίδης. Χρειάζεται όμως διόρθωση. Μια επανεκκίνηση πολιτική και αξιακή που θα επαναφέρει τα ιδανικά και τη φυσιογνωμία του. Κανένας Συναγερμικός δεν θέλει πραγματικά η παράταξη του να διαλυθεί.