Όποιος από τους δύο υποψηφίους εκλεγεί, θα το έχει πετύχει λόγω της στήριξης μελών και φίλων του ΔΗΣΥ. Ο νέος Πρόεδρος και όσοι τον στηρίζουν θα πρέπει αυτό να το αναγνωρίσουν και να το σεβαστούν στην πράξη.
Από την άλλη, κανένας Συναγερμικός δεν θα έχει νικήσει απόψε. Δεν είναι μέρα χαράς για μας. Είναι μέρα περισυλλογής και ανασυγκρότησης.
Κανείς δεν δικαιούται να πανηγυρίσει, να βρεθεί σε ανακηρύξεις, να επιτεθεί σε Συναγερμικό που ψήφισε ή στήριξε διαφορετικά, όποιος και αν εκλεγεί.
Θα εγκληματήσουν κατά τις παράταξης όσοι, από τη στιγμή που κλείσει η κάλπη, συμπεριφερθούν ως αν να υπάρχει Συναγερμός του Αβέρωφ ή του Αναστασιάδη, ή Συναγερμός του Χριστοδουλίδη ή του Μαυρογιάννη. Ούτε και κάποιος πρέπει να εκδικηθεί κάποιον άλλον. Απόψε πρέπει να μπει τέλος σε όλα αυτά.
Όσοι διατράνωσαν τις προηγούμενες μέρες έγνοια για την παράταξη και την ενότητά της, ήρθε η ώρα να την αποδείξουν. Να σεβαστεί ο ένας τον άλλο και όλοι μαζί την ιστορία και τον εθνικό μας ρόλο. Να βρεθούμε μαζί, όλοι ανεξαίρετα, έντιμα απέναντι στην νέα κυβέρνηση, ως η μεγάλη και υπεύθυνη αντιπολίτευση, όπως έχουμε ομόφωνα συμφωνήσει.
ΦΤΑΝΕΙ με τις δημόσιες τυφλές αντιπαραθέσεις. Τις έχουμε όλοι σιχαθεί. Ιδιαίτερα όσοι κατέχουν ανώτερα αξιώματα που έχουν και μεγαλύτερη ευθύνη.
Ο Συναγερμός είναι πάνω από τον οποιονδήποτε. Είναι τα πιστεύω του και ο κόσμος του. Μετά την κάλπη θα φανεί πόσοι είναι πρώτα απ’ όλα Συναγερμικοί και μετά οτιδήποτε άλλο. Θα φανεί ακόμη, πόσοι εκπορεύονται ή ποδηγετούνται από αλλότρια συμφέροντα.
Η συμπεριφορά μας τις επόμενες ώρες και μέρες θα καθορίσει εάν ο Δημοκρατικός συναγερμός θα έχει παρόν και μέλλον. Εάν η ενότητα είναι στόχος ή σύνθημα.
Σήμερα, κάθε Συναγερμικός βρέθηκε ενώπιον ενός αβάστακτου διλήμματος:
Από τη μια ο μεγάλος πολιτικός αντίπαλος μας, το ΑΚΕΛ, με τις καταστροφικές πολιτικές του. Από την άλλη η κοινοπραξία των καρέκλων και των συμφερόντων, με τον κ. Χριστοδουλίδη, που τσαλαπάτησε κάθε αξιοπρέπεια αυτής της παράταξης.
Από τη μια η αγωνία μας για την οικονομία. Από την άλλη η αγωνία μας για το Κυπριακό.
Ένα αδιανόητο «Sophie’s choice» για τη συνείδηση κάθε αληθινού Συναγερμικού.
Κανένας από τους δύο υποψηφίους δεν εκπροσωπεί εμάς.
Υπάρχουν βαριές ευθύνες για το πως φτάσαμε εδώ, που ξεκινούν από πάρα πολύ πίσω και φτάνουν στο σήμερα. Δεν υπάρχει αναμάρτητος, ευθύνες έχουν όλοι ανεξαίρετα. Αυτά όμως αφορούν εμάς και κανέναν άλλο. Θα τα δούμε μαζί από αύριο, νηφάλια, υπεύθυνα και με γνώμονα την παράταξή μας και το μέλλον της. Πριν όμως ρίξει κάποιος την πέτρα στον άλλο, ας αναλάβει πρώτα το δικό του μερίδιο ευθύνης.
Πολλοί επικαλέστηκαν τον Γλαύκο Κληρίδη αυτές τις μέρες για να στηρίξουν τη μία ή την άλλη άποψη.
Η πρώτη παρακαταθήκη του Κληρίδη όμως ήταν η φιλοπατρία, η δημοκρατία, η ελευθερία, η ανοχή. Η αγωνία για το πως ο ΔΗΣΥ είναι μεγάλος και ωφέλιμος στην πατρίδα. Θα αποδειχθούν αισχροί υποκριτές όσοι, τουλάχιστον μετά το κλείσιμο της κάλπης, δεν σεβαστούν τη μνήμη του.
Μιχάλης Σοφοκλέους